ધન્ય માર્ગ!
ધન્ય ગુરુ!
ધન્ય પ્રભુતા!
ય
આજે કોઈ એક અપૂર્વ લાગણીથી પૂ. ગુરુદેવનો ઉપકાર પ્રસિદ્ધ કરતાં મારું
અંતર આનંદ અનુભવે છે. રાજકોટમાં સં ૧૯૯૯ના અષાડ સુદ બીજથી ગુરુદેવના
ચરણમાં આવ્યાને આજે તો ૨૮–૨૮ વર્ષ થયા...ગુરુદેવના પ્રતાપે મને જે માર્ગ મળ્યો
તેનાથી હું મારા જીવનને–મારા આત્માને ધન્ય માનું છું.
અહો, આવા ગુરુને આવો વીતરાગી જિનમાર્ગ, તથા તેને આદરનારા મુમુક્ષુ–
જીવોનો સમૂહ –એ બધુ પામીને એક પોતાના આત્માની પ્રાપ્તિ કરવી, શાંતિના પિંડનો
અનુભવ કરવો એ જ આપણું સૌનું કામ છે.
તીર્થંકર ભગવાને જે ઉપદેશ દીધો ને જે માર્ગ ચીંધ્યો.....તે જ ઉપદેશ અને તે જ
માર્ગ આજે આપણને મળી રહ્યો છે...આવો માર્ગ અને આવો ઉપદેશ જેમના પ્રતાપે
મળ્યો તે ગુરુના તે સંતના મહિમાની શી વાત? જેની પાસે આખું જગત ઓછું છે એવો
આત્મા જ જેમના પ્રતાપે પ્રાપ્ત થયો તેમની પાસે ધરવા માટે આત્માથી મહાન કોઈ
વસ્તુ જ જગતમાં ક્યાં છે? અને તેમને કોઈ વસ્તુની અપેક્ષા પણ ક્યાં છે? તેઓ તો
કહે છે કે બસ! હું મારામાં.....ને તું તારામાં. બન્ને પોતપોતામાં પૂરા પ્રભુ!
ધન્ય માર્ગ! ધન્ય ગુરુ! ધન્ય પ્રભુતા! –હરિ