
mantrīo duṣhṭabhāve kahevā lāgyā ke mahārāj! ā jainamunione kāī gnān nathī tethī
teo maun rahevāno ḍhoṅg kare chhe.! –e pramāṇe nindā karatā karatā teo jatā hatā, tyān
rastāmān shrutasāgar nāmanā muni maḷyā, temanāthī munisaṅghanī nindā sahan na thaī tethī
temaṇe mantrīo sāthe vādavivād karyo; e ratnatrayadhārak munirāje anekānt–siddhāntanā
nyāyo vaḍe mantrīnī kuyuktionun khaṇḍan karīne tene maun karī dīdhā. ām rājānī
hājarīmān hārī javāthī tene apamān lāgyun.
ekāek temanā hāth thambhī ja gayā...re! kudarat āvī hinsā dekhī shakī nahīn; talavār
ugāmelo hāth emane addhar rahī gayo, ne temanā pag pr̥ithvī sāthe choṇṭī gayā.
vagere mantrīo rakhaḍatā–rakhaḍatā hastināpur nagarīmān jaī pahoñchyā ane tyān rājānā
mantrī tarīke rahyā.
karatā hatā, temanā ek bhāī muni thayā hatā–emanun nām viṣhṇukumār. teo
ātmānā gnān–dhyānamān masta rahetā. temane keṭalīye labdhio pragaṭī hatī. paṇ temān
temanun lakṣha na hatun; temanun lakṣha to ātmānī kevaḷagnānalabdhi sādhavā upar hatun.
yuktithī tene jītī līdho. āthī khush thaīne rājāe tene vachan māṅgavā kahyun, paṇ
balimantrīe kahyun ke jyāre jarūr paḍashe tyāre māṅgīsh.