
ānandaullāsabharyā vātāvaraṇamān, svānubhūtithī prakāshit evā
achintya chaitanyatattvanā shānt–adhyātmarasanun jharaṇun vahevā māṇḍyun;
jāṇe ke anant siddha bhagavantonā meḷānī vachche ārādhakabhāvano
mahotsav sharū thayo. madhur chaitanyarasane ghūṇṭatā ghūṇṭatā
maṅgalācharaṇamān dev–shāstra–gurune namaskār karatān kahyun ke–
antaramān shuddhatārūpe pragaṭyo te pote bhāv “ chhe; ne jyān
chaitanyarājā āvī shuddhipaṇe jāgyo tyān tīrthaṅkarapaṇe sharīramānthī
“dhvani pragaṭe chhe, teno vāchya shuddhaātmā chhe, te
divyashaktivāḷo dev chhe; tene namaskār ho.
maṅgaḷācharaṇasahit samayasār sharū thāy chhe.
mithyātvādi sarve kalaṅkane dhoī nāṅkhe chhe. ane jyān āvā
svasamvedanarūp gnānadhārā pragaṭī tyān je vāṇīno dhodh nīkaḷyo
tene paṇ dravyashrutarūp sarasvatī kahevāy chhe; āvā bhāvashrut
ane dravyashrut rūp je vītarāgī sarasvatī tene ame upāsīe
chhīe; munio paṇ tene