samyagdarshan thayun tyArathI AtmAne ‘shuddhapaNun’ thayun. A shuddhapaNun te ja mokShamArga
chhe; tyAn shubhAshubh hoy paN te shuddhatAthI bahAr chhe, eTale te mokShamArga nathI.
shuddhasvabhAvanA Ashraye shuddhadashA thaI, te shuddhatAne dravya–svabhAv sAthe abhed karIne
tene shuddhanay kahyo; ne paryAyanA bhedanA vikalpane vyavahAr kahyo, ashuddha kahyo.
hArda chhe. jIve anAdithI rAganI upAsanA karI chhe, rAganun ja sevan karyun chhe, paN
rAgathI pAr gnAnamAtra Atmavastu pote koN chhe te kadI jANyun nathI, tenI sevA
kShaNamAtra paN karI nathI;–mATe have tun tene oLakhIne tenI upAsanA kar, em
AchAryadevano upadesh chhe.
nathI; gnAyakasvabhAv to gnAyakasvabhAvarUp ja rahyo chhe; pote shubhAshubharUpe thaI gayo
nathI. mATe shubhAshubh uparathI draShTi haTAvIne andar gnAyakasvabhAvane draShTimAn le, to
gnAyakabhAv pote rAgarahit evA shuddhabhAvarUp pariNamashe, shubhAshubh vagarano tAro
AtmA tane shuddharUpe anubhavamAn Avashe. Avo anubhav karanAr jANe chhe ke ‘hun shuddha chhun;
paranA sang vagarano ne rAg vagarano, ekalA gnAyakapaNe hun shuddha chhun.’ AvA ‘shuddha’no
anubhav karanArane shuddha kahIe chhIe.
te gnAyak ja chhe. svAnubhavamAn gnAyakasvarUpe pote potAne prakAshe chhe. tyAn pote ja
gnAyak chhe ne pote ja potAnun gney chhe.