: pra. vaishākh : 2498 “ātmadharma” : 19 :
bhūkh–tr̥uṣhā dukh ādi anekan, īs hī tanamen gāḍhai,
mr̥utyu–rāj ab āy dayākar, tan piñjarason kāḍhe.
mahā duḥkhadāyak karma mārun verī chhe, tenā saṅgathī jīv duḥkh pāme chhe, ne teṇe mane ā
dehapīñjarāmān pūryo chhe; temānthī mane koṇ chhoḍāve? ā dehamān to bhūkh–taras vagere keṭalāny duḥkh
bharyān chhe; have mr̥utyurāj dayā karīne ā dehapīñjarāthī mane chhoḍāvavā āvyā chhe.
(13) nānā vastrābhūṣhaṇ mainne, īs tanako paharāye,
gandha sugandhit atar lagāye, ṣhaṭras ashan karāye.
rāt dinā main dās hoyakar, sev karī tan kerī,
so tan mere kām na āyo, bhūl rahyo nidhi merī.
men ā sharīrane anek vastrābhūṣhaṇ paherāvyān, sugandhit attar lagāvyān, ṣhaṭaras bhojan
karāvyān; rāt–divas dās thaīne sharīranī sevā karī, topaṇ arere! e sharīr mane mārā
ātmahit māṭe kām na āvyun, ne hun mārā nidhine bhūlī rahyo.
(14) mr̥utyu–rāyako saran pāy, tan nūtan eso pāūn,
jāme samyakaratan tīn lahi, āṭhon karma khapāun.
dekho tan sam aur kr̥utaghnī, nāhi sunyo jagamāhī;
mr̥utyusamayamen ye hī parijan, sabahī hain dukhadāī.
dekho, sharīr samān kr̥utaghnī jagatamān bījun koī sāmbhaḷyun nathī; mr̥utyu samaye ā parijan
vagere badhāno moh to duḥkh denār chhe. have mr̥utyurājanun sharaṇ pāmīne hun navīn sharīr evun
pāmīsh ke jemān samyak ratnatray pragaṭ karīne, āṭhe karmane khapāvīsh.
(1p) yah sab moh baḍhāvanahāre, jiyako dūragati dātā,
īnase moh nivāro jiyarā, jo chāho sukh–sātā.
mr̥utyu–kalpadrum pāy sayāne, māṅgo īchchhā jetī,
samatā dharakar mr̥utyu karo to, pāvo sampati tetī.
ā badhān sharīr–parijan vagere to moh vadhāranārā ne durganti denārā chhe, māṭe he
jīvaḍā! jo tun sukh–shānti chāhato ho to teno moh chhoḍ. ā mr̥utyurūpī kalpavr̥ukṣhane pāmīne he
sugna! tārī jeṭalī īchchhā hoy teṭalun māg;–jo tun samatāpūrvak maraṇ karīsh to tārī īchchhit
sampadā tane maḷashe.