
svAdhyAyashALAmAn ja rahyA.
vichAr karatA hashe ke dinabhar upavAsayukta rahetA thakA paN baporathI mAnDIne sandhyA sudhI barAbar
tattvacharchA chAlatI hashe, chhatAn bharatajI ane rANIone koI kaShTa thatun nathI emAn shun rahasya chhe!
vichAr karavAthI jaNAshe ke bharatajI rAtadivas paramAtmA prati A prakAranI bhAvanA karatA hatA
ke:–‘he paramAtmA! sansAramAn ek mAtra AshApAsh ja sarvadukhonun kAraN chhe. te AtmAne
dukhasamudramAn phasAve chhe tethI te AshApAsane dUr karavA tamArA sAnnidhyanI jarUr chhe. ek kShaN
mAtra paN mane nahi chhoDatAn mArI pAse ja raho. hun je–te chintA chhoDI daIne sadA tamArI bhAvanA
karato rahun, eTalun ja nahi,–parantu mane khAvA–pIvAmAn paN upayog lagADavAno avasar levAnI
jarUr na rahe ke jethI sadAne mATe mArA kShudhAdik dUr thaI jAy.’ evI avasthAmAn upavAsanun kaShTa
kem hoy? bharatajInI jem ja satsangamAn rahevAvALI rANIone paN te kaShTa shA mATe thAy? A
badhun pUrvajanmamAn arjit puNyanun ane AtmabhAvanAnun phaL chhe.
alaukik Anand AvatAn teo bIjA viShayone bhUlI jAy emAn AshcharyanI vAt kaI chhe?
gnAnaparyAy rAgathI judI thaIne antarmukh thaIne potAnA
svabhAvane akhanDasvarUpe lakShamAn lye, tyAre ja AtmasvarUpano
taraph vaLe tene ‘shuddhanayano apUrva pakSha’ kahevAy chhe; ne te jIvane
mokShano mArga khUle chhe.