gnAnatva ja prakAshe chhe. AvA gnAnamAn rAg ke karmabandhan chhe ja nahIn.
te rAgavaDe na parakhAy; rAg to par taraphano bhAv chhe tenA vaDe
svabhAv kem parakhAy? rAgathI judA paDelA ne sva taraph vaLelA bhAv
vaDe ja AtmasvabhAv parakhAy chhe. anantaguNanAn pAsAthI chaitanyahIro
chaLakI rahyo chhe. – emAn jenI paryAy vaLI tene AtmAmAn sadAy
dIvALI ja chhe.
kemake gnAnamAn ja te badhA jaNAy chhe. gnAnanA astitva vagar kaI paN
jaNAy nahi. gneyo kAI gnAnasvarUp nathI, paN gneyo jaNAvApaNun
gnAnanA ja astitvamAn chhe. Am gnAnapaNe potAnI anubhUti karatAn
AtmA anubhavAy chhe. gnAnanI anubhUti AbAlagopAl saune thAy
chhe, paN temAn ‘A gnAnanI anubhUti chhe te hun chhun’ em gnAnanI pratIt
pote potAne jANavo – anubhavavo te apUrva suprabhAt mangal chhe.
tArun astitva to gnAnarUp chhe. – AvA gnAnasvarUp AtmAnI
anubhUtivaDe AtmAmAn Anandamay navun varSha besAD.
dharmo samAI jAy chhe; eTale param svabhAvanI abhed bhAvanAmAn badhA
dharmo samAI jAy chhe, mATe AtmAnA te paramasvabhAvane avalambanArA
bhAvarUp dhyAn te sarvasva chhe. Akhun jainashAsan temAn samAI jAy chhe.