
guṇ trikāḷ badhāne chhe – paṇ tenun bhān tyāre thayun ke jyāre paryāyamān tenā
thaīne tene shraddhe chhe – jāṇe chhe – anubhave chhe. temān vachche rāgādi viṣhamabhāv nathī eṭale
te pariṇām param samatārūp chhe. param shānt samatā pariṇām vagar chaitanyaprabhu dekhāy
rāgarahit vītarāgī samatārūp chhe. paryāyamān svabhāvanā āshraye vītarāgī samatārūp
pariṇaman thavā māṇḍayun tyāre khabar paḍī ke aho! āvā samatārasano ākho piṇḍ hun chhun.
anant svabhāvaguṇothī gherāyelo – vīṇṭāyelo – vyāpelo chhe. āvā svabhāvamān je ghūsī
gayo tene ādhi –vyādhi – upādhino koī ghero raheto nathī chaitanyane bhūlelā
agnānīo sanyoganā ne rāg–dveṣhanā gherāthī gherāī jāy chhe; paṇ, game tevā sanyog ho
ane rāgādi paṇ ho, chhatān te badhānā gherāthī chhūṭavāno ek ja upāy chhe ke
svabhāvagharamān ghūsī javun, –em jāṇīne gnānī to nij svabhāvamān ghūsī jāy chhe. evā
gnānī koī sanyoganā gherāthī gherātā nathī – muñjhātā nathī – svarūpane bhūlatā nathī.
āvī to dharmīnā ek niḥshaṅkti – aṅganī tākāt chhe; ne evā to anantā guṇanā
samyakbhāvo dharmīne ekasāthe vartī rahyā chhe.
vikalpathī pār gnānanī anubhūtimān je āve chhe te ja pūrun chhe. he jīv! tun ekavār
āvī anubhūtino lahāvo to le. anubhūtimān tārā tattvanī koī adbhūtatā dekhatān
tane ajab – gajabano ānand thashe.