
vaibhavathī dekhāḍī chhe. tenun shravaṇ karanār jīvo paṇ evā līdhā chhe ke jeo andaramān
ātmāne ‘ṭach’ karīne, eṭale ke tenā vāchyane lakṣhamān laīne svānubhav kare chhe;
shravaṇakāḷe vikalpa chhe paṇ te vikalpa upar temanun vajan nathī, vajan to andaranā
vāchyarūp shuddhaātmā taraph ja chhe.
atyant bhinnatā batāvīne chaitanyasvabhāvamān sanmukhatā karāve chhe. –evun lakṣha jeṇe karyun
teṇe ja kharekhar jinavāṇī sāmbhaḷī kahevāy. jinavāṇīmān vītarāgī santoe jevo
ātmasvabhāv kahyo tevo ja gnānavaḍe (vikalpa vaḍe nahi, paṇ gnānavaḍe ja) lakṣhamān
laīne jyān upayog antaramān jhukyo tyān te nirvikalpa–upayogamān ātmā abhedapaṇe
anubhavāyo, eṭale tenā ādhāre ātmā chhe, –te ja ātmā chhe. āvo anubhav te ja
jinavāṇīnā shravaṇanun sāchun phaḷ chhe.
gnānasvarūp anubhavāy chhe. gnānasvarūpamān rāg te to kajāt chhe; rāg vagaranun (rāgathī
chhuṭun) gnān te ja gnānanī jāt chhe.. te gnān abhed thaīne pote potāne gnānasvarūpe
anubhave chhe. ā rīte ātmā pote potānā svabhāvathī jaṇāy evo svānubhav–pratyakṣha
chhe (
chetanapariṇati thaī tyāre atīndriy mahā ānandasahit chothun guṇasthān pragaṭyun;
bhagavān ātmā svaparyāyamān pragaṭyo. shūravīr bhagavān ātmā, potānī nirvikalpa
gnānapariṇati sivāy bījī koī rīte jāṇavāmān āve nahīn; rāg pariṇatine ādhīn
te kadī thāy nahīn.