chUkyo, –pachhI bIjA jIvano ghAt to thAy ke na thAy, te tenA prArabdhane AdhIn chhe.
paN A jIve teno ghAt vichAryo tyAn tene jIvahinsAnun pAp lAgI chUkayun ane te
AtmaghAtI thaI ja gayo. bIjAne haNavAno bhAv karavo te to, dhagadhagato lokhanDano
goLo bIjAne mAravA mATe hAthamAn levA jevun chhe, – eTale sAmo to mare ke na mare paN
A to dAjhe ja chhe; tem kaShAyavash jIv pratham to pote potAne ja kaShAyaagnivaDe haNe
chhe. koIne tap to nirvANanun kAraN thAy, parantu agnAnane lIdhe krodhI dvIpAyanane to tap
paN dIrgha sansAranun kAraN thayun. krodhathI paranun bUrun karavA chAhanAr jIv pote dukhanI
paramparA bhogave chhe. mATe jIve kShamAbhAv rAkhavo yogya chhe.
nagarI chha mahinA sudhI saLagatI rahI... are, dhikkAr AvA krodhane ke je sva–parano
nAsh karIne sansAr vadhAranAro chhe. krodhavash jIv sansAramAn ghaNAn dukho bhogave chhe.
dvIpAyane bhagavAn neminAthanA vachanonI shraddhAne oLangIne, bhayankar krodhavaDe potAnun
bUrun karyun, ne dvArakAnagarIne bhasma karI. AvA agnAnamay krodhane dhikkAr ho.
anek mahAratno hatA, hajAro devo jemanI sevA karatA ne hajAro rAjA jemane shir
namAvatA, –bharatakShetranA evA bhUpati puNya khUTatAn ratnothI rahit thaI gayA, nagarI ne
mahelo badhun baLI gayun, samasta parivArano viyog thaI gayo, mAtra prAN e ja jeno
parivAr chhe, koI dev paN emanI dvArakAnagarIne baLatI bachAvI na shakyA; evA te
dakShiN mathurA taraph chAlyA, jemane pote rAjyamAnthI kADhI mukelA temanA ja sharaNe
javAno vAro Avyo. –re sansAr! puNya–pApanA AvA vichitra khel dekhIne he jIv! tun
puNyanA bharose besI na rahIsh, shIghra Atmahitane sAdhaje.
sansAramAn ke mokShamAn, re jIv! tun to ekalo.