• શ્રી જિનવાણીનું સ્તવન •
વીરનાથ તીર્થંકર એ તો જાણે ચૈતન્યશાંતિના હિમાલય છે, ને એ
હિમાલયમાંથી નીકળેલો શાંતરસનો પ્રવાહ જિનવાણીમાં ભર્યો છે, તે
ભવ્યજીવો ઉપર મહાન ઉપકાર કરી રહ્યો છે. જિનવાણીનો ઉપકાર પ્રસિદ્ધ
કરવા આપણે પરમાગમમંદિર સ્થાપ્યું છે, તેના ઉત્સવ પ્રસંગે મંગળરૂપે
જિનવાણીની સ્તુતિ અહીં આપી છે.
વીર–હિમાચલતેં નિકરી ગુરુ ગૌતમકે મુખ–મુંડ ઢરી હૈ;
મોહ–મહાચલ ભેદ ચલી, જગકી જડતા–તપ દૂર કરી હૈ;
જ્ઞાનપયોનિધિ માંહી રલી, બહુ ભેદતરંગનિસોં ઉછરી હૈ,
તા શુચિ શારદ ગંગનદી પ્રતિ મૈં અંજુલિ કર શીશ ધરી હૈ. (૧)
યા જગમંદિરમેં અનિવાર અજ્ઞાન–અંધેર છયો અતિ ભારી,
શ્રી જિનકી ધુનિ દીપશિખાસમ જો નહિ હોત પ્રકાશનહારી;
તો કિસ ભાંતિ પદારથ પાંતિ કહાં લહતે રહતે અવિચારી,
યા વિધ સંત કહે ધનિ હૈ ધનિ હૈ જિનવૈન બડે ઉપકારી.
અહો જિનવાણી–ગંગા! પદાર્થ સ્વરૂપ દેખાડીને તેં મોટો ઉપકાર કર્યો
છે. વિપુલાચલ પર બિરાજમાન વીરનાથ તીર્થંકરરૂપી હિમાલયમાંથી
નીકળીને ગૌતમગુરુના મુખરૂપી કુંડમાં તું અવતરી; મોહરૂપી મહાપર્વતને
ભેદીને તું આગળ ચાલી; જગતની જડતાને અને આતાપને તેં દૂર કર્યા; પછી
કુંદકુંદાચાર્ય વગેરે સંતોના શ્રુતજ્ઞાનરૂપી સમુદ્રમાં તું રેલાણી, ને અંગ–પૂર્વના
અનેક ભેદરૂપ આનંદમય તરંગથી તું ઊછળી...આવી પવિત્ર જ્ઞાનમય
ગંગાનદી પ્રત્યે હું હાથની અંજલિ કરીને મસ્તકે ચડાવું છું; અર્થાત્
જિનવાણીને હું મસ્તકે ચઢાવું છું.
જિનવાણીને ગંગાની ઉપમા આપીને સ્તુતિ કરી; પણ એટલેથી
સંતોષ ન થયો, એટલે બીજી ઉપમા દીપકની આપીને સ્તુતિ કરે છે : આ
જગતના જીવોમાં અત્યંત ભારે ઘોર અજ્ઞાનઅંધકાર છવાઈ ગયો છે, તેમાં
દીપશિખાસમાન પ્રકાશ કરનારી શ્રી જિનધ્વનિ જો ન હોત તો જીવાદિ
પદાર્થોનું સ્વરૂપ કઈ રીતે ઓળખત! અને કયાં સુધી અજ્ઞાની–અવિચારી
રહેત? અહો, જિનવાણીનો મોટો ઉપકાર છે કે તેણે પદાર્થનું સ્વરૂપ બતાવ્યું.
તેથી સંત કહે છે કે હે માતા! તને ધન્ય છે! ધન્ય છે!