અશુભકર્મનો ઉદય આવે, ચારેકોર પ્રતિકૂળતાથી ઘેરાઈ ગયા
હોય,–મનમાં મુંઝવણ થતી હોય એવા વખતે શું કરવું? એમ ઘણા પૂછે
છે. તેને જ્ઞાની સમજાવે છે કે હે સાધર્મી ભાઈ! હે બહાદુર મુમુક્ષુ! એવા
વખતે પણ ધૈર્ય ધારણ કરીને આરાધનામાં અડગ રહેજે. પુણ્યના ઉદય
વખતે જે કરવાનું છે,–પાપના ઉદય વખતે પણ તે જ કરવાનું છે.
ધર્મીજીવ પુણ્યોદય વખતે પણ તેનાથી ભિન્ન આત્મતત્ત્વની ભાવના અને
આરાધનામાં વર્તે છે, તેમ પાપના ઉદય વખતે પણ તેનાથી ભિન્ન
આત્મતત્ત્વની ભાવના અને આરાધનામાં જ વર્તે છે. એવું નથી કે
પુણ્યના ઉદય વખતે કંઈક જુદું કરવાનું ને પાપના ઉદય વખતે તેનાથી
કંઈક બીજું કરવાનું હોય! ધર્મી જીવ તો તે છે કે–
પુણ્ય–પાપ જે સમ ગણે, અળગો રહી પાપ–પુણ્યથી,
લ્યે ચેતનનો સ્વાદ; રાગ–દ્વેષથી પાર;
કરે જ્ઞાન–અનુભવ અહો, ચેતે જ્ઞાનની ચેતના,
ચાખે સિદ્ધનો પ્રસાદ. ચલે જાય ભવપાર.