વાર્ષિક લવાજમ વીર સં. ૨૫૦૦
ચાર રૂપિયા અષાઢ
વર્ષ ૩૧ ઈ. સ. 1974
અંક ૯ JULY
ધર્મીજીવ વીતરાગ સર્વજ્ઞદેવને અને તેમના કહેલા જૈનમાર્ગને જ
ઉપાસે છે; કુદેવાદિને સ્વપ્ને પણ ઊપાસતો નથી. અરે ભાઈ! જૈન થઈને
તું તારા ભગવાનને પણ ન ઓળખ, ને બીજાને માન, તો તું જૈન શેનો?
જૈન પોતાના સર્વજ્ઞ–વીતરાગ–અરિહંત અને સિદ્ધભગવાન સિવાય
બીજાને તો, માથું જાય તોપણ દેવ તરીકે માને નહિ. જેને પોતાના હિત–
અહિતનો વિચાર નથી, સ્વ–પરની ભિન્નતાનું ભાન નથી, સર્વજ્ઞદેવ તથા
કુદેવ વચ્ચેનો વિવેક નથી, એવા મિથ્યાદ્રષ્ટિ જીવો પોતે અંધ છે, સાચો
માર્ગ તેમણે જોયો નથી, તો બીજાને તેઓ સાચો માર્ગ ક્્યાંથી બતાવી
શકે? અને એવા અંધને અનુસરનારા જીવો સાચો માર્ગ ક્્યાંથી પામી
શકે? જેણે પોતે કદી માર્ગ દેખ્યો નથી એવો આંધળો બીજા આંધળાને
કહે કે તું આ માર્ગે આવ! એની જેમ મિથ્યાદ્રષ્ટિજીવ–કે જેણે કદી આત્મા
જાણ્યો નથી, મોક્ષમાર્ગ દેખ્યો નથી, સમ્યગ્જ્ઞાનચક્ષુ જેને ઊઘડયા નથી
એવા અંધ જીવે બતાવેલા માર્ગથી અજ્ઞાનીઓ મોક્ષનો સાચો માર્ગ કઈ
રીતે પામશે? રાગથી ધર્મ મનાવે, શરીરની જડક્રિયાને આત્માની
મનાવે,–એ તો બધી વાત આંધળાએ બતાવેલા માર્ગ જેવી મિથ્યા છે, ને
તે સંસારના કુવામાં પાડનારી છે. જેઓ સર્વજ્ઞ પરમાત્માને ઓળખતા
નથી, આત્મા શું તે જાણતા નથી–એવા મિથ્યાદ્રષ્ટિ જીવોએ બતાવેલા
કુમાર્ગને હે ભવ્ય! તું માનીશ નહીં, એ માર્ગે જઈશ નહીં. સર્વજ્ઞના
માર્ગને ઓળખીને ભક્તિથી તેનું સેવન કરજે. સર્વજ્ઞદેવના માર્ગને
ઓળખીને સ્વ–પરનો વિવેક કરવો, અને સ્વતત્ત્વનો પરિચય તથા
અનુભવ કરવો, તે દરેક જૈન–શ્રાવકનું કર્તવ્ય છે.