thAy chhe; te ja avinAshI chhe ne upAdey chhe.
Apyo, tenAthI amane nijavaibhav pragaTyo chhe,–em samayasAranI pAnchamI gAthAmAn kahyun
chhe; ahIn panchaparameShThInA prasAdathI mokSha thavAnI vAt karI; eTale temaNe jevo kahyo tevo
bhAv lakShamAn letAn AtmAno anubhav thaIne param Anand sahit mokShanA daravAjA
sambhaLAve chhe...mokShanA mangal mAnDavA rope chhe ne temAn panchaparameShThIne bolAve chhe.
atyant bahumAnathI tenun shravaN karajo. tenA phaLamAn mohano nAsh thaIne tamane param
atIndriy AnandanI anubhUti thashe.
nijavaibhavanI vAt sAmbhaLIne tenA bhAvane samajatAn jarUr shuddhaAtmA anubhavamAn
Avashe. jeNe Avo anubhav karyo te kahe chhe ke aho prabho! ApanA prasAdathI mane
shuddhAtmaprApti thaI...mArA upar ApanI kRupA thaI...Ap mArA upar prasanna thayA.
ApanA prasAdathI shuddhAtmAnA shraddhA–gnAnapUrvak ame paramahitarUp mokShalakShmIne upAdey
karI chhe.
temano Adar kare chhe, ane sarva udyamapUrvak pote paN mokShamArgarUpe pariName chhe...
mokShamArgarUpe pariNamIne mokShane sAdhatAn–sAdhatAn AchAryadeve A rachanA karI chhe. gAthA
199 mAn kahe chhe ke ame mokShamArga avadhArit karyo chhe ne kRutya karAy chhe. mokShane
temAn paN shuddhopayogane angIkAr karIe chhIe.