ja sukhanun kAraN chhe, ne te potAnun svarUp chhe. mATe karoDo upAyavaDe paN sva–paranun
bhedagnAn karIne antaramAn samyaggnAn pragaT karo–
gnAn Apako rUp bhaye, phir achal rahAve.
tAs gnAnako kAraN sva–par vivek vakhAno,
koTi upAy banAy bhavya! tAko ur Anau. 7.
nathI; tArA hitanun kAraN to samyaggnAn chhe; te gnAn AtmAnun svarUp chhe, eTale te gnAn
thayA pachhI achaL rahe chhe, sva–paranA vivekarUp bhedagnAn te AvA samyaggnAnanun kAraN
kahyun chhe. shAstroe A bhedagnAnane vakhANyun chhe–prashansyun chhe; mATe he bhavyajIvo! tame karoDo
upAy vaDe paN A bhedagnAnane antaramAn pragaT karo tenAthI tamArun hit ane mokSha thashe.
Anandakand jinendra chhe, mATe karoDo upAy karIne paN, game tevI pratikULatA Ave te
sahan karIne paN, sva–paranA bhedagnAnavaDe AtmAne oLakho samayasAramAn to em kahyun
chhe ke tun marIne paN chaitanyatattvane jANavAno kutUhalI thA ane sharIrAdithI bhinna
AtmAne