
ātmānī anubhūtivaḍe hun sādhī ja rahyo chhun, dev āvīne temān shun karashe? mārā svādhīn
mokṣhamārgamān nathī māre koīnī sahāyanī jarūr, ke nathī mane koī vighna karanār.–āvī
svādhīnatāne nahi jāṇanārā, rāganā ne viṣhayonā bhīkhārī jīvo mokṣhane sādhī shakatā
nathī. shūravīrane vaḷī sahāy shī? tem svādhīn evo mokṣhamārga, temān chālanārā vīr
jīvone anya koīnā āshrayanī buddhi hotī nathī. aho, ā to ekatvano mārga chhe,
svādhīnatāthī shobhato vīrono mārga chhe.
svabhāvamān abhed thaīne pariṇamī, tethī te paryāy ātmānī ja chhe athavā
abhedapaṇe te ātmā ja chhe–em kahyun;–pachhī bhale te paryāyamān sva–parane
jāṇavānun sāmarthya hovāthī parane paṇ te jāṇe. ātmāmān abhed thayelī te
paryāy sva–paraprakāshakasvabhāvapaṇe pariṇame chhe, te to teno svabhāv ja chhe.
āvā ātmāne je svagney banāve chhe te svasamay chhe.
astitvane bhūlīne ekalā paragneyane jāṇavā jāy chhe, te par sāthe ekatvapaṇun
mānīne agnānarūp pariṇame chhe, eṭale tene kharekhar gnānasvabhāvanī paryāy
kahetā nathī. par sāthe ekatva mānyun māṭe tene par paryāy ja kahī dīdhī; ne evī
paryāyamān je sthit chhe te jīvane parasamayamān sthit kahyo.
potānā ātmā hovo joīe. svane bhūlīne ekalā parane je lakṣhya banāve chhe te
gnān sāchun nathī. svane jāṇe te gnān svamān tanmay thaīne anantaguṇanā svādane
ekasāthe anubhave chhe, te gnān mokṣhanun sādhak chhe.