નહિ; કેમકે દુઃખ તેઓએ પોતાની ભૂલથી ઊભું કર્યું છે, અને તેઓ પોતે પોતાની ભૂલ
ટાળે તો તેમનું દુઃખ ટળે. કોઈ પરના લક્ષે અટકવાનો જ્ઞાનનો સ્વભાવ નથી.
પરિણામના પ્રવાહની દિક્ષા ફરી છે; તે અંતરમાં આગળ વધીને અનુભવ કરે છે એટલે
આત્મસાક્ષાત્કાર અર્થાત્ સમ્યગ્દર્શન થાય છે. તે માટે તે જીવ શું કરે છે? આત્માની
પ્રગટ પ્રસિદ્ધિને માટે ઈન્દ્રિય અને મનદ્વારા પર તરફ પ્રવર્તતી બુદ્ધિઓને પાછી વાળીને
જ્ઞાનને આત્મામાં લઈ જાય છે, એટલે ઉપયોગને આત્મસન્મુખ કરે છે, ત્યાં સાક્ષાત્
નિર્વિકલ્પ અનુભૂતિમાં ભગવાન આત્મા પ્રસિદ્ધ થાય છે. જ્ઞાન વડે જે અપ્રગટરૂપ
નિર્ણય કર્યો હતો તેનું આ ફળ આવ્યું એટલે કે પ્રગટરૂપ સ્વાનુભવ થયો.
જ્ઞાનસ્વભાવનો નિર્ણય કરે ત્યાં આવું ફળ આવે જ.