‘bhAI bolone! kem bolatA nathI? mArAthI kem rIsANA chho?’ paN ThUnThun to kAI bole
nahi, eTale khIjAIne bAth bharavA jAy, tyAn khabar paDe ke are! A to jhADanun ThUnThun! men
tene mANas mAnIne atyAr sudhI vyartha cheShTAo karI. tem agnAnI jIv A dehane ja
AtmA mAnI rahyo chhe, deh to jhADanA ThUnThA jevo jaD chhe chhatAn tene ja jIv mAnIne ‘hun
bolun, hun khAun’ em agnAnI vyartha cheShTAo kare chhe. dharmI jANe chhe ke are, men paN pahelAnn
agnAnadashAmAn sharIrane AtmA mAnIne unmattavat vyartha cheShTAo karI; have bhAn thayun ke
aho, hun to gnAnAnandasvarUp ja chhun, A deh to jaD achetan chhe; dehathI hun atyant judo ja
chhun, pUrve paN judo ja hato paN bhramathI tene mAro mAnIne men vyartha cheShTAo karI hatI.
jIv A jaD deharUpI maDadAne jIvatun mAnIne (eTale ke tene ja AtmA mAnIne)
anantakALathI tene sAthe pheravI rahyo chhe; mRutakakalevaramAn chaitanya bhagavAn mUrchhAI gayo
chhe. dehanI cheShTAothI je potAne sukhI–dukhI mAne chhe, dehanI kriyA hun karun em mAne chhe,
dehanI kriyA dharmanun sAdhan thAy em mAne chhe te badhAy jhADanA ThUnThAne mANas mAnanArA
jevA, sharIrane ja AtmA mAnanArA chhe. are! agnAnadashAmAn chaitanyatattvane chUkIne
bhramathI jIv kevI kevI vyartha cheShTAo karI rahyo chhe tenI tene potAne khabar nathI. jyAre
jIv pote gnAnI thayo tyAre tene khabar paDI ke are! pUrve agnAnadashAmAn men kevI nakAmI
cheShTAo karI!
vagerenI cheShTA chhoDI de chhe; tem gnAnI vichAre chhe ke men agnAnadashAmAn to dehane ja AtmA
mAnIne vyartha cheShTAo karI, ne hun dukhI thayo, paN have mane bhAn thayun ke are, A deh
to jaD chhe, te mAro upakArI ke apakArI nathI, te mArAthI bhinna chhe; hun to arUpI
chidAnand AtmA chhun–Avun bhAn thatAn sharIranI cheShTAo pratye have mane udAsInatA thaI
gaI chhe, arthAt sharIranI cheShTA mArI chhe–em have mane jarApaN bhAsatun nathI, sharIranI
cheShTAvaDe mArun kAI sudhare ke bagaDe–evI bhramaNA have chhUTI gaI chhe. mArI cheShTA