: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૭૭ :
ભગવાનના માર્ગે ચાલવું હોય તો આપણે પણ સમ્યગ્દ્રર્શન,
સમ્યગ્જ્ઞાન ને સમ્યક્ચારિત્રની આરાધના કરવી જોઈએ.
(ભાઈ) : વાહ બેન, તેં તો બહુ ઊંચી વાત કરી. પણ બધાયને સમજાય તેવું
કંઈક કહે ને?
(બેન) : ભાઈ! બહુ ઊંચી વાત છે – એ ખરૂં; પણ આપણો ધર્મ ઊંચો છે
એટલે તેની બધી વાત પણ ઊંચી જ હોય ને! ઊંચું – ઊંચું એવું
મોક્ષપદ પામવા માટે ઊંચો – ઊંચો રસ્તો જ લેવો જોઈએ ને!
(ભાઈ) : બરાબર છે, બેન! આપણા મહાવીર ભગવાને પણ એવો ઊંચો રસ્તો
લીધો જ હતો ને!
(બેન) : હા જુઓ, મહાવીર ભગવાન છેને, તે જીવ પહેલાંં તો અજ્ઞાની અને
માંસાહારી સિંહ હતો; પણ પછી તે જીવ જૈનધર્મ પામ્યો. તેણે માંસાહાર
છોડી દીધો ને મુનિરાજના ઉપદેશથી આત્મસ્વરૂપ ઓળખીને તેણે
સમ્યગ્દ્રર્શન પ્રગટ કર્યું. પછીના ભવોમાં સાધુ થઈ, વીતરાગી ચારિત્ર
પાળી કેવળજ્ઞાન પ્રગટ કર્યું ને અંતે પાવાપુરીથી મોક્ષ પધાર્યા. મોક્ષને
માટે પ્રભુએ જેમ કર્યું તેમ આપણે પણ કરવું જોઈએ.
(ભાઈ) : વાહ, પ્રવીણાબેન! તમે તો ભગવાનનું આખું જીવનચરિત્ર બતાવી
દીધું; તે સાંભળીને આનંદ થાય છે ને મહાવીરપ્રભુના માર્ગે જવાની
ભાવના જાગે છે.
(બેન) : હા, ભાઈ! ખરેખર આપણે વીરનાં સંતાન છીએ, ને વીપ્રભુના માર્ગે જ
આપણે જવાનું છે. આપણે જૈન છીએ; જૈન એટલે જિનવરનો સંતાન.
(બધા સાથે –) અમે તો જિનવરનાં સંતાન.... જિનવરપંથે વિચરશું....
ગાતાં પ્રભુજીનાં ગુણગાન ઉજ્વલ આત્માને વરશું...
અમે તો મહાવીરનાં સંતાન, મહાવીર પંથ વિચરશું.....
કરીને આત્માની ઓળખાણ મુક્તિ પંથે વિચરશું....
(વડીલ) : અહા, મહાવીર ભગવાનનો માર્ગ કેટલો સુંદર છે! કેટલો મહાન છે!
મહાવીરનો માર્ગ એટલે વીતરાગભાવ! મહાવીરનો માર્ગ એટલે
મુક્તિનો માર્ગ. તે માર્ગ આજે આપણને મળ્યો છે, તો ચાલો! સૌ
આનંદથી તે માર્ગ જઈએ.