‘Atmadharma’ nA kArya dvArA gnAnarasanun nirantar gholan, e badhun jemanA pratApe prApta thayun
– te param upakArI gurudevanA charaNamAn hRudayanI UrmithI lAkh–lAkh vandan karun chhun.
men sAchA bhAvathI karI chhe... Am chhatAn temAn mArAthI je kAI kShati – doSh thayA hoy
te mATe hun dInabhAvapUrvak vinayathI hAth joDIne kShamA mAngu chhun. he jinavANI mAtA!
udAradile tamArA A bALakane kShamA karajo, mAtA! mArun jIvan sadAy tamArI sevA
mATe ja chhe. Aje vidAyanI veLAe ane santoSh chhe ke jinavANI mAtAnI sAchA
bhAvathI men je sevA karI chhe tenun samyakphaL jinavANI –mAtAe mane Apyun chhe.
pUrun thAy chhe, ne sAthe sAthe mArun sampAdakatva paN have pUrun thAy chhe..... AtmadharmanA
sampAdanakAryathI hun have vidAy laun chhun.
gurudevanA anant anant upakAro... ne mArA hRudayamAn UbharAy chhe pU. mAtAjInI
vAtsalyabharI Urmio! ane, mArA sau sAdharmI bhAI – benonA vAtsalyapemane
paN hun kem bhUlun! bas bandhuo! Avo jainamArga pAmIne AtmAnI sAdhanAmAn khUb
– khUb AgaL vadhajo.... ne sau AnandamAn rahejo... mangal vidAy! “jay mahAvIr.”
jinashAsananI chhAyaDI, vasajo ur sadAy!
jinavANInI sevA jIvanano e sAr!
sAdharmIne snehathI dukhamAn dejo pyAr!
dev–guru ne dharmanun sharaNun raho sadAy;
mangalakArI AtmA, (bas!) e ja satya sukhadAy.