Chha Dhala (Gujarati). Paheli Dhal; Mangalacharan; Mangalacharan Gatha; Gatha: 1-15 (Dhal 1).

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 2 of 12

 

Page -1 of 205
PDF/HTML Page 21 of 227
single page version

background image
સ્વરૂપાચરણચારિત્રનું લક્ષણ અને નિર્વિકલ્પ ધ્યાન૧૮૩
સ્વરૂપાચરણચારિત્ર અને અરિહંત અવસ્થા ...૧૮૫
સિદ્ધ અવસ્થા(સિદ્ધ પરમાત્મા)નું વર્ણન ...૧૮૭
મોક્ષ-અવસ્થાનું વર્ણન ...૧૮૯
રત્નત્રયનું ફળ, આત્મહિતમાં પ્રવૃત્તિનો ઉપદેશ૧૯૧
છેલ્લી ભલામણ ...૧૯૨
ગ્રંથ-રચનાનો કાળ અને તેમાં આધાર ...૧૯૪
છઠ્ઠી ઢાળનો સારાંશ, ભેદ-સંગ્રહ, લક્ષણ-સંગ્રહ
અંતર-પ્રદર્શન અને પ્રશ્નાવલી ...
૧૯૫-૨૦૪
[ ૧૯ ]

Page 0 of 205
PDF/HTML Page 22 of 227
single page version

background image
દેવ, મનુષ્ય, તિર્યંચ અને નરક
ચારેય ગતિ સદાય છે, જીવોના પરિણામનું ફળ
છે, કલ્પિત નથી
. જેને, પોતાની સગવડતા
સાધવામાં વચ્ચે અગવડતા કરનારા કેટલા
જીવોને મારી નાખવા અને કેટલા કાળ સુધી
એવી ક્રૂરતા કરવી એની કોઈ હદ નથી તેને
તે અતિશય ક્રૂર પરિણામોના ફળરૂપે જ્યાં
બેહદ દુઃખ ભોગવવાનું હોય છે એવું સ્થાન તે
નરક છે. લાખો ખૂન કરનારને લાખ વાર
ફાંસી મળે એવું તો આ લોકમાં બનતું નથી
.
તેને તેના ક્રૂર ભાવોનું જ્યાં પૂરું ફળ મળે છે
તે અનંત દુઃખ ભોગવવાના ક્ષેત્રને નરક
કહેવાય છે. તે નરકગતિનાં સ્થાન મધ્યલોકની
નીચે છે અને શાશ્વત છે. તેની સાબિતી યુક્તિ
અને ન્યાયથી બરાબર કરી શકાય છે.
-ગુરુદેવશ્રીના વચનામૃત બોલ-૭૯

Page 1 of 205
PDF/HTML Page 23 of 227
single page version

background image
શ્રી સદ્ગુરુદેવાય નમઃ
અધ્યાત્મપ્રેમી કવિવર પંડિત દૌલતરામજીકૃત
છ ઢાળા
(સુબોધ ટીકા)
મંગલાચરણ
(સોરઠા)
તીન ભુવનમેં સાર, વીતરાગ-વિજ્ઞાનતા;
શિવસ્વરૂપ શિવકાર, નમહું ત્રિયોગ સમ્હારિકૈં.
અન્વયાર્થ(વીતરાગ) રાગદ્વેષ રહિત, (વિજ્ઞાનતા)
કેવળજ્ઞાન (તીન ભુવનમેં) ત્રણ લોકમાં (સાર) ઉત્તમ વસ્તુ
(શિવસ્વરૂપ) આનંદ-સ્વરૂપ [અને] (શિવકાર) મોક્ષની પ્રાપ્તિ
કરાવનાર છે તેને હું (ત્રિયોગ) ત્રણ યોગની (સમ્હારિકૈં)
સાવધાનીથી (નમહું) નમસ્કાર કરું છું.
ભાવાર્થરાગ-દ્વેષરહિત ‘કેવળજ્ઞાન’ ઊર્ધ્વ, મધ્ય અને
પાતાળ એ ત્રણ લોકમાં ઉત્તમ, આનંદસ્વરૂપ અને મોક્ષ દેનારું
નોટ આ ગ્રંથમાં સર્વત્ર ( ) એવું ચિહ્ન મૂળ ગ્રંથના પદનું જાણવું
અને [ ] એવું ચિહ્ન ઉપરથી સંધિ મેળવવા માટેનું જાણવું.

Page 2 of 205
PDF/HTML Page 24 of 227
single page version

background image
છે તેથી હું (દૌલતરામ) મારા ત્રિયોગ અર્થાત્ મન-વચન અને
કાયયોગ દ્વારા સાવધાનીથી તે વીતરાગ (૧૮ દોષરહિત) સ્વરૂપ
કેવળજ્ઞાનને નમસ્કાર કરું છું.
૨ ][ છ ઢાળા

Page 3 of 205
PDF/HTML Page 25 of 227
single page version

background image
પહેલી ઢાળ ][ ૩
પહેલી ઢાળ
સંસારનાં દુઃખોનું વર્ણન
ગ્રન્થ-રચનાનો ઉ÷ેશ અને જીવની ચાહના :
જે ત્રિભુવનમેં જીવ અનન્ત, સુખ ચાહૈં દુખતૈં ભયવન્ત;
તાતૈં દુખહારી સુખકાર, કહૈં સીખ ગુરુ કરુણા ધાર. ૧.
અન્વયાર્થ(ત્રિભુવનમેં) ત્રણે લોકમાં (જે) જે (અનન્ત)
અનંત (જીવ) પ્રાણી [છે તે] (સુખ) સુખને (ચાહૈં) ઇચ્છે છે અને
(દુખતૈં) દુઃખથી (ભયવન્ત) ડરે છે (તાતૈં) તેથી (ગુરુ) આચાર્ય
(કરુણા) દયા (ધાર) કરીને (દુખહારી) દુઃખનો નાશ કરવાવાળી
અને (સુખકાર) સુખને આપવાવાળી (સીખ) શિક્ષા-શિખામણ
(કહૈં) આપે છે.
ભાવાર્થત્રણ લોકમાં જે અનંત જીવ (પ્રાણી) છે તે
દુઃખથી ડરે છે અને સુખને ચાહે છે તેથી આચાર્ય દુઃખનો નાશ
કરવાવાળી અને સુખને આપવાવાળી શિખામણ આપે છે. ૧.

Page 4 of 205
PDF/HTML Page 26 of 227
single page version

background image
ગુરુ શિક્ષા સાંભળવાનો આદેશ અને
સંસાર-પરિભ્રમણનું કારણ
તાહિ સુનો ભવિ મન થિર આન, જો ચાહો અપનો કલ્યાન;
મોહ-મહામદ પિયો અનાદિ, ભૂલ આપકો ભરમત વાદિ. ૨.
અન્વયાર્થ(ભવિ) હે ભવ્ય જીવો! (જો) જો (અપનો)
પોતાનું (કલ્યાન) હિત (ચાહો) ચાહતા હો [તો] (તાહિ) ગુરુની
તે શિક્ષા (મન) મનને (થિર) સ્થિર (આન) કરીને (સુનો)
સાંભળો [કે આ સંસારમાં દરેક પ્રાણી] (અનાદિ) અનાદિ કાળથી
(મોહ-મહામદ) મોહરૂપી જલદ દારૂ (પિયો) પીને, (આપકો)
પોતાના આત્માને (ભૂલ) ભૂલી (વાદિ) વ્યર્થ (ભરમત) ભટકે છે.
ભાવાર્થહે ભદ્ર પ્રાણીઓ! જો પોતાનું હિત ચાહતા
હો તો, પોતાનું મન સ્થિર કરીને આ શિક્ષા સાંભળો. જેવી
રીતે કોઈ દારૂડિયો દારૂ પીને, નશામાં ચકચૂર થઈને, જ્યાં
ત્યાં ગોથાં ખાઈ પડે છે તેવી જ રીતે જીવ અનાદિકાળથી
મોહમાં ફસી, પોતાના આત્માના સ્વરૂપને ભૂલી ચારે ગતિઓમાં
૪ ][ છ ઢાળા

Page 5 of 205
PDF/HTML Page 27 of 227
single page version

background image
જન્મ-મરણ ધારણ કરીને ભટકે છે. ૨.
આ ગ્રંથની પ્રમાણિકતા અને નિગોદનું દુઃખ
તાસ ભ્રમનકી હૈ બહુ કથા, પૈ કછુ કહૂં કહી મુનિ યથા;
કાલ અનન્ત નિગોદ મંઝાર, બીત્યો એકેન્દ્રી તન ધાર. ૩.
અન્વયાર્થ(તાસ) આ સંસારમાં (ભ્રમનકી) ભટકવાની
(કથા) કથા (બહુ) મોટી (હૈ) છે (પૈ) તોપણ (યથા) જેવી
(મુનિ) પૂર્વાચાર્યોએ (કહી) કહી છે (યથા) તે પ્રમાણે હું પણ
(કછુ) થોડી (કહું) કહું છું [કે આ જીવનો] (નિગોદ મંઝાર)
નિગોદમાં (એકેન્દ્રી) એકેન્દ્રિય જીવના (તન) શરીર (ધાર)
ધારણ કરી (અનન્ત) અનંત (કાલ) કાળ (બીત્યો) વીત્યો છે
પસાર થયો છે.
ભાવાર્થસંસારમાં જન્મ-મરણ ધારણ કરવાની કથા
બહુ મોટી છે. તોપણ જે પ્રકારે પૂર્વાચાર્યોએ પોતાના બીજા
ગ્રંથોમાં કહી છે, તે પ્રકારે હું (દૌલતરામ) પણ આ ગ્રંથમાં
થોડીક કહું છું. આ જીવે, નરકથી પણ નિકૃષ્ટ નિગોદમાં એક
ઇન્દ્રિય જીવના શરીર ધારણ કર્યાં અર્થાત
્ સાધારણ-
વનસ્પતિકાયમાં ઊપજી ત્યાં અનંત કાળ પસાર કર્યો છે. ૩.
નિગોદનું દુઃખ અને ત્યાંથી નીકળી પ્રાપ્ત કરેલ પર્યાયો
એક શ્વાસમેં અઠદસ બાર, જન્મ્યો મર્યો ભર્યો દુખભાર;
નિકસિ ભૂમિ જલ પાવક ભયો, પવન પ્રત્યેક વનસ્પતિ થયો. ૪.
અન્વયાર્થ[નિગોદમાં આ જીવ] (એક શ્વાસમેં) એક
પહેલી ઢાળ ][ ૫

Page 6 of 205
PDF/HTML Page 28 of 227
single page version

background image
નવીન શરીરનું ધારણ.
વર્તમાન શરીરનો ત્યાગ.
નિગોદમાંથી નીકળીને આ પ્રમાણે પર્યાયો પ્રાપ્ત કરવાનો નિશ્ચિત
ક્રમ નથી, નિગોદમાંથી એકદમ મનુષ્યપર્યાય પણ પ્રાપ્ત થઈ શકે
છે. જેમ કે
ભરતના બત્રીસ હજાર પુત્રો નિગોદમાંથી એકદમ
મનુષ્યપર્યાય પામી મોક્ષ પણ ગયા છે.
૬ ][ છ ઢાળા
શ્વાસમાં (અઠદસ બાર) અઢાર વાર (જન્મ્યો) જન્મ્યો અને (મર્યો)
મર્યો [અને] (દુખભાર) દુઃખોના સમૂહ (ભર્યો) સહન કર્યાં.
[અને ત્યાંથી] (નિકસિ) નીકળીને (ભૂમિ) પૃથ્વીકાયિક જીવ,
(જલ) જલકાયિક જીવ, (પાવક) અગ્નિકાયિક જીવ (ભયો) થયો,
વળી (પવન) વાયુકાયિક જીવ [અને] (પ્રત્યેક વનસ્પતિ) પ્રત્યેક
વનસ્પતિકાયિક જીવ (થયો) થયો.
ભાવાર્થનિગોદ [સાધારણ વનસ્પતિ]માં આ જીવે
એકશ્વાસમાત્ર (જેટલા) સમયમાં ૧૮ વાર જન્મ અને મરણ
કરીને ભયંકર દુઃખ સહન કર્યું છે. અને ત્યાંથી નીકળી
પૃથ્વીકાયિક, જલકાયિક, અગ્નિકાયિક, વાયુકાયિક અને પ્રત્યેક
વનસ્પતિકાયિક
જીવ તરીકે ઉત્પન્ન થયો. ૪.

Page 7 of 205
PDF/HTML Page 29 of 227
single page version

background image
તિર્યંચ ગતિમાં ત્રસ પર્યાયની દુર્લભતા અને તેનું દુઃખ
દુર્લભ લહિ જ્યોં ચિન્તામણિ, ત્યોં પર્યાય લહી ત્રસતણી;
લટ પિપીલ અલિ આદિ શરીર, ધર ધર મર્યો સહી બહુ પીર.
અન્વયાર્થ(જ્યોં) જેમ (ચિન્તામણિ) ચિન્તામણિ રત્ન
(દુર્લભ) મુશ્કેલીથી (લહિ) પ્રાપ્ત થાય છે (ત્યોં) તેમ જ
(ત્રસતણી) ત્રસનો (પર્યાય) પર્યાય (દુર્લભ) મુશ્કેલીથી (લહી)
પ્રાપ્ત થાય છે. [ત્યાં પણ] (લટ) ઇયળ (પિપીલ) કીડી (અલિ)
ભમરો (આદિ) વગેરેના (શરીર) શરીરો (ધર ધર) વારંવાર
ધારણ કરીને, (મર્યો) મરણ પામ્યો [અને] (બહુ પીર) ઘણી પીડા
(સહી) સહન કરી.
ભાવાર્થજેવી રીતે ચિંતામણિ રત્ન બહુ મુશ્કેલીથી પ્રાપ્ત
થાય છે તેવી રીતે આ જીવે ત્રસ પર્યાય પણ ઘણી મુશ્કેલીથી
પ્રાપ્ત કર્યો છે. આ ત્રસ પર્યાયમાં પણ ઇયળ વગેરે બે ઇન્દ્રિય
જીવ, કીડી વગેરે ત્રણ ઇન્દ્રિય જીવ અને ભમરો વગેરે ચાર
ઇન્દ્રિય જીવના શરીર ધારણ કરી મર્યો અને ઘણાં દુઃખો સહન
કર્યા. ૫.
પહેલી ઢાળ ][ ૭

Page 8 of 205
PDF/HTML Page 30 of 227
single page version

background image
તિર્યંચ ગતિમાં અસંજ્ઞી અને સંજ્ઞીનાં દુઃખો
કબહૂં પંચેન્દ્રિય પશુ ભયો, મન બિન નિપટ અજ્ઞાની થયો;
સિંહાદિક સૈની હ્વૈ ક્રૂર, નિબલ પશુ હતિ ખાયે ભૂર. ૬.
અન્વયાર્થ [આ જીવ] (કબહૂં) ક્યારેક (પંચેન્દ્રિય)
પંચેન્દ્રિય (પશુ) તિર્યંચ (ભયો) થયો [તો] (મન બિન) મન વગર
(નિપટ) અત્યંત (અજ્ઞાની) મૂર્ખ (થયો) થયો [અને] (સૈની) સંજ્ઞી
[પણ] (હ્વૈ) થયો [તો] (સિંહાદિક) સિંહ વગેરે (ક્રૂર) ક્રૂર જીવ
(હ્વૈ) થઈને (નિબલ) પોતાથી નબળાં, (ભૂર) ઘણાં (પશુ) તિર્યંચો
(હતિ) હણી-હણી ખાધાં.
ભાવાર્થ આ જીવ ક્યારેક પંચેન્દ્રિય અસંજ્ઞી પશુ પણ
થયો તો મન વિનાનો હોવાથી અત્યંત અજ્ઞાની રહ્યો; અને
કોઈક વખત સંજ્ઞી થયો તો સિંહ વગેરે ક્રૂર-નિર્દય થઈ,
પોતાનાથી નિર્બલ અનેક જીવો મારી નાખીને ખાધાં અને ઘોર-
અજ્ઞાની થયો. ૬.
૮ ][ છ ઢાળા

Page 9 of 205
PDF/HTML Page 31 of 227
single page version

background image
તિર્યંચ ગતિમાં નિર્બળતા તથા દુઃખ
કબહૂં આપ ભયો બલહીન, સબલનિ કરિ ખાયો અતિદીન;
છેદન ભેદન ભૂખ પિયાસ, ભાર-વહન હિમ આતપ ત્રાસ. ૭.
અન્વયાર્થ [આ જીવ તિર્યંચ ગતિમાં] (કબહૂં) ક્યારેક
(આપ) પોતે (બલહીન) કમજોર (ભયો) [તો] (અતિદીન)
અસમર્થ થવાથી (સબલનિ કરિ) પોતાનાથી બળવાન પ્રાણીઓ વડે
(ખાયો) ખવાયો [અને] (છેદન) છેદાવું, (ભેદન) ભેદાવું, (ભૂખ)
ભૂખ, (પિયાસ) તરસ, (ભારવહન) બોજો ઉપાડવો, (હિમ) ઠંડી,
(આતપ) ગરમી [વગેરેના] (ત્રાસ) દુઃખો સહન કર્યાં.
પહેલી ઢાળ ][ ૯

Page 10 of 205
PDF/HTML Page 32 of 227
single page version

background image
ભાવાર્થ જ્યારે આ જીવ તિર્યંચગતિમાં કોઈ વખત
સ્વયં નિર્બલ પશુ થયો તો પોતે અસમર્થ હોવાથી પોતાનાથી
બળવાન પ્રાણીઓ દ્વારા ખવાઈ ગયો અને તે તિર્યંચગતિમાં
છેદાવું, ભેદાવું, ભૂખ, તરસ, ભારવહન કરવો, ઠંડી, ગરમી
વગેરેના દુઃખો પણ સહન કર્યાં. ૭.
તિર્યંચનાં દુઃખની અધિાકતા અને નરકગતિ
પ્રાપ્તિનું કારણ
વધ બંધન આદિક દુખ ઘને, કોટિ જીભતૈં જાત ન ભને;
અતિ સંક્લેશ ભાવતૈં મર્યો, ઘોર શ્વભ્રસાગરમેં પર્યો. ૮.
અન્વયાર્થ [આ તિર્યંચગતિમાં જીવે બીજાં પણ] (વધ)
હણાવું, (બંધન) બંધાવવું (આદિક) વગેરે (ઘને) ઘણાં (દુખ)
દુઃખો સહન કર્યાં; [તે] (કોટિ) કરોડો (જીભતૈં) જીભથી (ભને
ન જાત) કહી શકાતાં નથી. [આથી કરીને] (અતિ સંક્લેશ) ઘણા
માઠાં (ભાવતૈં) પરિણામોથી (મર્યો) મરણ પામીને (ઘોર) ભયાનક
(શ્વભ્રસાગરમેં) નરકરૂપી સમુદ્રમાં (પર્યો) જઈ પડ્યો.
૧૦ ][ છ ઢાળા

Page 11 of 205
PDF/HTML Page 33 of 227
single page version

background image
ભાવાર્થ આ જીવે આ તિર્યંચ ગતિમાં હણાવું, બંધાવું
વગેરે ઘણાં દુઃખો સહન કર્યાં જે કરોડો જીભોથી પણ કહી શકાય
તેમ નથી. અને અંતે એવાં અત્યંત માઠાં પરિણામો (આર્તધ્યાન)થી
મર્યો કે મહામુશ્કેલીથી પાર કરી શકાય તેવા સમુદ્રસમાન દુસ્તર
નરકમાં જઈ પહોંચ્યો. ૮.
નરકભૂમિ અને નદીનું દુઃખ
તહાં ભૂમિ પરસત દુખ ઇસો, બિચ્છૂ સહસ ડસે નહિં તિસો;
તહાં રાધ-શ્રોણિતવાહિની, કૃમિકુલકલિત દેહદાહિની. ૯.
અન્વયાર્થ (તહાં) એ નરકમાં (ભૂમિ) જમીન (પરસત)
સ્પર્શવાથી (ઇસો) એવું (દુખ) દુઃખ [થાય છે કે] (સહસ)
હજારો (બિચ્છૂ) વીંછીઓ (ડસે) ડંખ મારે તોપણ (નહિં તિસો)
એના જેવું દુઃખ થતું નથી. [વળી] (તહાં) ત્યાં [નરકમાં]
(રાધ-શ્રોણિતવાહિની) લોહી અને પરુ વહેવડાવનારી [એક
વૈતરણી નામની નદી છે] જે (કૃમિકુલકલિત) નાના નાના ક્ષુદ્ર
કીડાઓથી ભરેલી છે અને (દેહદાહિની) શરીરમાં દાહ ઉત્પન્ન
કરવાવાળી છે.
પહેલી ઢાળ ][ ૧૧

Page 12 of 205
PDF/HTML Page 34 of 227
single page version

background image
ભાવાર્થ એ નરકની જમીનનો સ્પર્શ માત્ર કરવાથી
નારકીઓને એટલું દુઃખ થાય છે કે, હજારો વીંછીઓ એકી
સાથે ડંખ મારે તોપણ તેટલું દુઃખ થતું નથી. વળી એ નરકમાં
પરુ, લોહી અને નાના નાના કીડાઓથી ભરેલી અને શરીરમાં
દાહ ઉત્પન્ન કરવાવાળી એક વૈતરણી નદી છે; જેમાં
શાંતિલાભની ઇચ્છાથી નારકી જીવ પ્રવેશ કરે છે પણ ત્યાં તો
તેની પીડા વધારે ભયંકર થઈ પડે છે.
(જીવોને દુઃખ થવાનું મૂળ કારણ તો તેની શરીર સાથેની
મમતા અને એકત્વબુદ્ધિ જ છે. જમીનનો સ્પર્શ વગેરે તો માત્ર
નિમિત્ત-કારણ છે.)
નરકનાં સેમરવૃક્ષ, શરદી અને ગરમીનાં દુઃખ
સેમર તરુ દલજુત અસિપત્ર, અસિ જ્યોં દેહ વિદારૈં તત્ર;
મેરુ સમાન લોહ ગલિ જાય, ઐસી શીત ઉષ્ણતા થાય. ૧૦.
અન્વયાર્થ (તત્ર) તે નરકમાં (અસિપત્ર જ્યોં)
તરવારની ધાર માફક તીક્ષ્ણ (દલજુત) પાંદડાવાળા (સેમર તરુ)
સેમરના ઝાડ [છે, જે] (દેહ) શરીરને (અસિ જ્યોં) તરવારની
૧૨ ][ છ ઢાળા

Page 13 of 205
PDF/HTML Page 35 of 227
single page version

background image
માફક (વિદારૈં) ફાડી નાખે છે. [અને] (તત્ર) ત્યાં [એ નરકમાં]
(ઐસી) એવા પ્રકારની (શીત) ઠંડી (અને) (ઉષ્ણતા) ગરમી
(થાય) થાય છે [કે] (મેરુ સમાન) મેરુ જેવા પર્વતની બરાબર
(લોહ) લોઢાનો ગોળો પણ (ગલિ) ગળી જઈ (જાય) શકે છે.
ભાવાર્થ એ નરકમાં ઘણાંય સેમરનાં ઝાડો છે, તેના
પાંદડાં તરવારની ધાર જેવાં તીક્ષ્ણ છે. જ્યારે દુઃખી નારકી છાયા
મળવાની ઇચ્છાથી તે ઝાડ નીચે જાય છે, ત્યારે તે ઝાડના
પાંદડાંઓ તેની ઉપર પડી, તે નારકીઓના શરીરને ચીરી નાખે
છે. અને એ નરકોમાં એટલી ગરમી થાય છે કે એક લાખ
જોજનની ઊંચાઈવાળા સુમેરુ પર્વતની બરોબર લોઢાનો પિંડ પણ
ઓગળી જાય છે, તથા એટલી ઠંડી પડે છે કે સુમેરુ સમાન
લોઢાનો ગોળો પણ ગળી જાય છે. જેવી રીતે લોકોમાં કહેવાય
मेरुसम लोहपिंडं, सीदं उण्हे विलम्मि पक्खितं
ण लहदि तलप्पदेशं, विलीयदे मयणखंडं वा ।।
અર્થ જેવી રીતે ગરમીમાં મીણ પીગળી જાય છે, (પાણીની માફક
ચાલવા લાગે છે) તેવી રીતે સુમેરુ બરાબર લોઢાનો ગોળો ગરમ બિલની અંદર
ફેંકવામાં આવે તો વચમાં જ ઓગળવા માંડે છે.
मेरुसम लोहपिंडं, उण्हं सीदे विलम्मि पक्खितं
ण लहदि तलं पदेशं, विलीयदे लवणखण्डं वा ।।
(ત્રિલોકપ્રજ્ઞપ્તિ દ્વિતીય મહાધિકાર)
અને જેવી રીતે ઠંડ-વરસાદમાં મીઠું ઓગળી જાય છેપાણી થઈ જાય છે તેવી
રીતે સુમેરુ સમાન લોઢાનો ગોળો ઠંડા બિલોમાં ફેંકવામાં આવે તો વચમાં જ ઓગળવા
લાગે છે. પહેલી બીજી ત્રીજી અને ચોથી નરકની ભૂમિઓ ગરમ છે. પાંચમી નરકમાં
ઉપરની ભૂમિ ગરમ તથા નીચે ત્રીજો ભાગ ઠંડી અને છઠ્ઠી તથા સાતમીની ભૂમિ ઠંડી છે.
પહેલી ઢાળ ][ ૧૩

Page 14 of 205
PDF/HTML Page 36 of 227
single page version

background image
છે કે ઠંડીથી હાથ ઠુંઠવાઈ ગયા. હીમથી ઝાડ અથવા અનાજ બળી
ગયું વગેરે; એટલે કે લોઢાની અંદર એકદમ ઉગ્ર ઠંડીના કારણે
ચીકણાઈ ઓછી થવાથી તેનો સ્કંધ વીખરાઈ જાય છે. ૧૦.
નરકમાં અન્ય નારકીઓ, અસુરકુમાર તથા
પ્યાસનાં દુઃખો
તિલ-તિલ કરૈં દેહકે ખંડ, અસુર ભિડાવૈં દુષ્ટ પ્રચણ્ડ;
સિન્ધુનીરતૈં પ્યાસ ન જાય, તોપણ એક ન બૂંદ લહાય. ૧૧.
અન્વયાર્થ [એ નરકમાં નારકી જીવ એકબીજાના] (દેહકે)
શરીરના (તિલ-તિલ) તલના દાણા જેવડાં (ખંડ) ટુકડાં (કરૈં) કરી
નાંખે છે. અને (પ્રચંડ) અત્યંત (દુષ્ટ) ક્રૂર (અસુર) અસુરકુમાર
જાતિના દેવ, [એકબીજા સાથે] (ભિડાવૈં) લડાવે છે; [તથા એટલી]
(પ્યાસ) તરસ [લાગે છે કે] (સિન્ધુનીર તૈં) સમુદ્રભરના પાણી
પીવાથી પણ (ન જાય) છીપી શકતી નથી (તો પણ) છતાં (એક બૂંદ)
એક ટીપું પણ (ન લહાય) મળી શકતું નથી.
ભાવાર્થ તે નરકોમાં નારકી એકબીજાને દુઃખ આપ્યાં
૧૪ ][ છ ઢાળા

Page 15 of 205
PDF/HTML Page 37 of 227
single page version

background image
કરે છે, અર્થાત્ કૂતરાની માફક હંમેશાં અંદરોઅંદર લડે છે અને
ઝઘડા કર્યા કરે છે. તે એકબીજાના શરીરના ટુકડે-ટુકડા કરી નાંખે
છે છતાં પણ તેના શરીર પાછા મળી જવાથી
*પારાની માફક
ફરીને જેવું ને તેવું થઈ જાય છે. સંક્લિષ્ટ પરિણામવાળા અમ્બ
અને અમ્બરીષ વગેરે જાતિના અસુરકુમાર દેવ પહેલી, બીજી અને
ત્રીજી નરક સુધી જઈને ત્યાંના તીવ્ર દુઃખી નારકીઓને, પોતાના
અવધિજ્ઞાનથી વેર બતાવીને અથવા ક્રૂરતા અને કુતૂહલથી
અંદરોઅંદર લડાવી મારે છે અને પોતે આનંદિત થાય છે. તે
નારકી જીવોને એટલી બધી તરસ લાગે છે કે જો મળે તો એક
મહાસાગરનું પાણી પણ પી જાય તોપણ તરસ છીપી શકતી નથી;
પરંતુ પીવાને પાણીનું એક ટીપું પણ મળતું નથી. ૧૧.
નરકની ભૂખ, નરકનું આયુ અને મનુષ્યગતિ
પ્રાપ્તિનું વર્ણન
તીન લોક કો નાજ જુ ખાય, મિટૈ ન ભૂખ કણા ન લહાય;
યે દુખ બહુ સાગર લૌં સહે, કરમ-જોગતૈં નરગતિ લહે. ૧૨.
અન્વયાર્થ [એ નરકોમાં એટલી ભૂખ લાગે છે કે]
(તીન લોકકો) ત્રણ લોકનું (નાજ) અનાજ (જુ ખાય) ખાઈ જાય
તોપણ (ભૂખ) ભૂખ (ન મિટૈ) મટી શકે નહિ, [પરન્તુ ખાવાને]
(કણ) એક દાણો પણ (ન લહાય) મળતો નથી. (યે દુખ) એવું
દુઃખ (બહુ સાગર લૌં) ઘણા સાગરોપમ કાળ સુધી (સહૈ) સહન
*પારો એક ધાતુના રસ જેવો હોય છે. જમીન ઉપર ફેંકવાથી અમુક
અંશે છૂટો છૂટો વીંખરાઈ જાય છે. ફરી એકઠો કરી દેવાથી પોતે
સ્વયં એક પિંડ થઈ જાય છે.
પહેલી ઢાળ ][ ૧૫

Page 16 of 205
PDF/HTML Page 38 of 227
single page version

background image
કરે છે, (કરમજોગતૈં) કોઈ વિશેષ શુભકર્મના યોગથી (નરગતિ)
મનુષ્યગતિ (લહે) પામે છે.
ભાવાર્થ એ નરકોમાં એટલી તીવ્ર ભૂખ લાગે છે કે જો
મળે તો એકસાથે ત્રણે લોકનું અનાજ ખાઈ જાય તો પણ ભૂખ
મટે નહિ, છતાં ત્યાં ખાવાને એક દાણો પણ મળી શકતો નથી.
એ નરકોમાં એ જીવ ઘણાં તીવ્ર દુઃખો ઘણા સમય (ઓછામાં
ઓછા દસ હજાર વર્ષ અને વધારેમાં વધારે તેત્રીસ સાગરોપમ
કાળ) સુધી ભોગવે છે. કોઈ શુભકર્મના ઉદયથી એ પ્રાણી
મનુષ્યગતિને પામે છે. ૧૨.
મનુષ્યગતિમાં ગર્ભવાસ અને પ્રસવકાળનાં દુઃખો
જનની-ઉદર વસ્યો નવ માસ, અંગ સકુચતૈં પાયો ત્રાસ;
નિકસત જે દુખ પાયે ઘોર, તિનકો કહત ન આવે ઓર. ૧૩.
અન્વયાર્થ [મનુષ્યગતિમાં પણ આ જીવ] (નવ માસ)
નવ મહિના સુધી (જનની) માતાના (ઉદરમાં) પેટમાં (વસ્યો)
રહ્યો [ત્યારે તે ઠેકાણે] (અંગ) શરીર (સકુચતૈં) સંકોચીને
૧૬ ][ છ ઢાળા

Page 17 of 205
PDF/HTML Page 39 of 227
single page version

background image
રહેવાથી (ત્રાસ) દુઃખ (પાયો) પામ્યો [અને] (નિકસત)
નીકળતી વખતે (જે) જે (ઘોર) ભયંકર (દુખ) દુઃખ (પાયો)
પામ્યો (તિનકો) તે દુઃખોને (કહત) કહેતાં (ઓર) અન્ત
(ન આવે) આવી શકતો નથી.
ભાવાર્થ મનુષ્યગતિમાં પણ આ જીવ નવ મહિના સુધી
તો માતાના પેટમાં જ રહ્યો, ત્યાં પણ શરીર સંકોચીને રહેવાનું
હોવાથી ઘણું દુઃખ પામ્યો, જેનું વર્ણન પણ થઈ શકતું નથી.
કોઈ કોઈ વખતે માતાના પેટમાંથી નીકળતી વખતે, માતાનું
અથવા પુત્રનું અથવા બન્નેનું મરણ પણ થઈ જાય છે. ૧૩.
મનુષ્યગતિમાં બાલ્ય, યુવા, વૃદ્ધાવસ્થાનાં દુઃખો
બાલપનેમેં જ્ઞાન ન લહ્યો, તરુણ સમય તરુણી-રત રહ્યો;
અર્ધમૃતકસમ બૂઢાપનોં, કૈસે રૂપ લખૈ આપનો. ૧૪.
અન્વયાર્થ [મનુષ્યગતિમાં જીવ] (બાલપનેમેં) બાળપણામાં
(જ્ઞાન) જ્ઞાન (ન લહ્યો) પામ્યો નહિ [અને] (તરુણ સમય)
જુવાનીમાં (તરુણીરત) જુવાન સ્ત્રીમાં લીન (રહ્યો) રહ્યો [અને]
(બૂઢાપનોં) ઘડપણ (અર્ધમૃતકસમ) અધમૂઉં જેવું [રહ્યું; આવી
પહેલી ઢાળ ][ ૧૭

Page 18 of 205
PDF/HTML Page 40 of 227
single page version

background image
હાલતમાં] (કૈસે) કેવી રીતે [જીવ] (આપનો) પોતાનું (રૂપ)
સ્વરૂપ (લખૈ) વિચારે-દેખે.
ભાવાર્થ મનુષ્યગતિમાં પણ આ જીવ બાલ્યાવસ્થામાં
વિશેષ જ્ઞાન પણ ન પામ્યો, જુવાનીમાં જ્ઞાન તો પામ્યો પણ
સ્ત્રીના મોહ (વિષયભોગ)માં ભૂલી ગયો અને ઘડપણમાં
ઇન્દ્રિયોની શક્તિ ઘટી ગઈ અથવા મરણપર્યંત પહોંચે તેવો રોગ
લાગુ પડ્યો કે જેથી અધમુઆ જેવો પડ્યો રહ્યો. આવી હાલતમાં
આ પ્રાણી ત્રણે અવસ્થામાં આત્મસ્વરૂપનું દર્શન (પિછાણ) ન
કરી શક્યો. ૧૪.
દેવગતિમાં ભવનત્રિકનું દુઃખ
કભી અકામનિર્જરા કરૈ, ભવનત્રિકમેં સુર-તન ધરૈ;
વિષય-ચાહ-દાવાનલ દહ્યો, મરત વિલાપ કરત દુખ સહ્યો. ૧૫.
અન્વયાર્થ [આ જીવે] (કભી) કોઈ વખત (અકામ-
નિર્જરા) અકામનિર્જરા (કરૈ) કરી [તો મર્યા પછી] (ભવનત્રિક)
ભવનવાસી વ્યન્તર અને જ્યોતિષીમાં (સુર-તન) દેવપર્યાય (ધરૈ)
ધારણ કર્યા, [પરંતુ ત્યાં પણ] (વિષયચાહ) પાંચે ઇન્દ્રિયોના
૧૮ ][ છ ઢાળા