બહિનશ્રીકે વચનામૃત
દ્રવ્ય જો કિ શાન્તિમય હૈ વહી મુઝે ચાહિયે — ઐસી નિસ્પૃહતા આયે તો દ્રવ્યમેં ગહરા જાયે ઔર સબ પર્યાય પ્રગટ હો ..૨૭૨..
ગુરુકે હિતકારી ઉપદેશકે તીક્ષ્ણ પ્રહારોંસે સચ્ચે મુમુક્ષુકા આત્મા જાગ ઉઠતા હૈ ઔર જ્ઞાયકકી રુચિ પ્રગટ હોતી હૈ, બારમ્બાર ચેતનકી ઓર — જ્ઞાયકકી ઓર ઝુકાવ હોતા હૈ . જૈસે ભક્ત કો ભગવાન મુશ્કિલસે મિલે હોં તો ઉન્હેં છોડના અચ્છા નહીં લગતા, ઉસી પ્રકાર ‘હે ચેતન’, ‘હે જ્ઞાયક’ — ઐસા બારમ્બાર અંતરમેં હોતા રહતા હૈ, ઉસી ઓર રુચિ બની રહતી હૈ; ‘ચલતે-ફિ રતે પ્રભુકી યાદ આયે રે’ — ઐસા બના રહતા હૈ ..૨૭૩..
અનંત કાલમેં ચૈતન્યકી મહિમા નહીં આયી, વિભાવકી તુચ્છતા નહીં લગી, પરસે ઔર વિભાવસે વિરક્ત તા નહીં હુઈ, ઇસલિયે માર્ગ નહીં મિલા ..૨૭૪..