અહો ! ઇસ અશરણ સંસારમેં જન્મકે સાથ મરણ લગા હુઆ હૈ . આત્માકી સિદ્ધિ ન સધે તબ તક જન્મ-મરણકા ચક્ર ચલતા હી રહેગા . ઐસે અશરણ સંસારમેં દેવ-ગુરુ-ધર્મકા હી શરણ હૈ . પૂજ્ય ગુરુદેવકે બતાયે હુએ ચૈતન્યશરણકો લક્ષગત કરકે ઉસકે દ્રઢ સંસ્કાર આત્મામેં જમ જાયઁ — યહી જીવનમેં કરને યોગ્ય હૈ ..૫..
સ્વભાવકી બાત સુનતે હી સીધી હૃદય પર ચોટ લગ જાય . ‘સ્વભાવ’ શબ્દ સુનતે હી શરીરકો ચીરતા હુઆ હૃદયમેં ઉતર જાય, રોમ-રોમ ઉલ્લસિત હો જાય — ઇતના હૃદયમેં હો, ઔર સ્વભાવકો પ્રાપ્ત કિયે બિના ચૈન ન પડે, સુખ ન લગે, ઉસે લેકર હી છોડે . યથાર્થ ભૂમિકામેં ઐસા હોતા હૈ ..૬..
જગતમેં જૈસે કહતે હૈં કિ કદમ-કદમ પર પૈસેકી જરૂરત પડતી હૈ, ઉસી પ્રકાર આત્મામેં પગ-પગ પર અર્થાત્ પર્યાય-પર્યાયમેં પુરુષાર્થ હી આવશ્યક હૈ . પુરુષાર્થકે બિના એક ભી પર્યાય પ્રગટ નહીં હોતી .