ബഹിനശ്രീകേ വചനാമൃത

സമയ പുരുഷാര്ഥ ചലേ തോ ഇസീ സമയ മുനി ഹോകര കേവലജ്ഞാന പ്രാപ്ത കര ലേം . ബാഹര ആനാ പഡേ വഹ അപനീ നിര്ബലതാകേ കാരണ ഹൈ ..൨൯൩..

ജ്ഞാനീകോ ‘മൈം ജ്ഞായക ഹൂ ’ ഐസീ ധാരാവാഹീ പരിണതി അഖണ്ഡിത രഹതീ ഹൈ . വേ ഭക്തി -ശാസ്ത്രസ്വാധ്യായ ആദി ബാഹ്യ പ്രസംഗോംമേം ഉല്ലാസപൂര്വക ഭാഗ ലേതേ ദിഖായീ ദേതേ ഹൈം തബ ഭീ ഉനകീ ജ്ഞായകധാരാ തോ അഖണ്ഡിതരൂപസേ അംതരമേം ഭിന്ന ഹീ കാര്യ കരതീ രഹതീ ഹൈ ..൨൯൪..

യദ്യപി ദ്രഷ്ടി-അപേക്ഷാസേ സാധകകോ കിസീ പര്യായകാ യാ ഗുണഭേദകാ സ്വീകാര നഹീം ഹൈ തഥാപി ഉസേ സ്വരൂപമേം സ്ഥിര ഹോ ജാനേകീ ഭാവനാ തോ വര്തതീ ഹൈ . രാഗാംശരൂപ ബഹിര്മുഖതാ ഉസേ ദുഃഖരൂപസേ വേദനമേം ആതീ ഹൈ ഔര വീതരാഗതാ-അംശരൂപ അംതര്മുഖതാ സുഖരൂപസേ വേദനമേം ആതീ ഹൈ . ജോ ആംശിക ബഹിര്മുഖ വൃത്തി വര്തതീ ഹോ ഉസസേ സാധക ന്യാരാകാ ന്യാരാ രഹതാ ഹൈ . ആ ഖമേം കിരകിരീ നഹീം സമാതീ ഉസീ പ്രകാര ചൈതന്യപരിണതിമേം വിഭാവ നഹീം സമാതാ . യദി സാധകകോ ബാഹ്യമേം —