൨൪

അപനാ സച്ചാ സ്വരൂപ പ്രാപ്ത കരനേസേ വംചിത രഹാ, കഭീ പുരുഷാര്ഥ കിയേ ബിനാ അടകാ രഹാ, കഭീ പുരുഷാര്ഥ കിയാ ഭീ തോ ഥോഡേസേ പുരുഷാര്ഥകേ ലിയേ വഹാ സേ അടകാ ഔര ഗിരാ . — ഇസ പ്രകാര ജീവ അപനാ സ്വരൂപ പ്രാപ്ത കരനേമേം അനംത ബാര അടകാ . പുണ്യോദയസേ യഹ ദേഹ പ്രാപ്ത ഹുആ, യഹ ദശാ പ്രാപ്ത ഹുഈ, ഐസേ സത്പുരുഷകാ യോഗ മിലാ; അബ യദി പുരുഷാര്ഥ നഹീം കരേഗാ തോ കിസ ഭവമേം കരേഗാ ? ഹേ ജീവ ! പുരുഷാര്ഥ കര; ഐസാ സുയോഗ ഏവം സച്ചാ ആത്മ- സ്വരൂപ ബതലാനേവാലേ സത്പുരുഷ ബാര-ബാര നഹീം മിലേംഗേ ..൬൦..

ജിസേ സചമുച താപ ലഗാ ഹോ, ജോ സംസാരസേ ഊബ ഗയാ ഹോ ഉസകീ യഹ ബാത ഹൈ . വിഭാവസേ ഊബ ജായേ ഔര സംസാരകാ ത്രാസ ലഗേ തോ മാര്ഗ മിലേ ബിനാ നഹീം രഹതാ . കാരണ ദേ തോ കാര്യ പ്രഗട ഹോതാ ഹീ ഹൈ . ജിസേ ജിസകീ രുചി — രസ ഹോ വഹാ ഉസകാ സമയ കട ജാതാ ഹൈ; ‘രുചി അനുയായീ വീര്യ’ . നിരംതര ജ്ഞായകകേ മംഥനമേം രഹേ, ദിന-രാത ഉസകേ പീഛേ പഡേ, തോ വസ്തു പ്രാപ്ത ഹുഏ ബിനാ ന രഹേ ..൬൧..

ജീവ ജ്ഞായകകേ ലക്ഷസേ ശ്രവണ കരേ, ചിംതവന കരേ,