ബഹിനശ്രീകേ വചനാമൃത
സ്വരൂപ തോ സഹജ ഹീ ഹൈ, സുഗമ ഹീ ഹൈ; അനഭ്യാസകേ കാരണ ദുര്ഗമ ലഗതാ ഹൈ . കോഈ ദൂസരേകീ സംഗതമേം പഡ ഗയാ ഹോ തോ ഉസേ വഹ സംഗ ഛോഡനാ ദുഷ്കര മാലൂമ ഹോതാ ഹൈ; വാസ്തവമേം ദുഷ്കര നഹീം ഹൈ, ആദതകേ കാരണ ദുഷ്കര മാനതാ ഹൈ . പരസംഗ ഛോഡകര സ്വയം സ്വതംത്രരൂപസേ അലഗ രഹനാ ഉസമേം ദുഷ്കരതാ കൈസീ ? വൈസേ ഹീ അപനാ സ്വഭാവ പ്രാപ്ത കരനാ ഉസമേം ദുഷ്കരതാ കൈസീ ? വഹ തോ സുഗമ ഹീ ഹോഗാ ന ? ൧൯൬..
പ്രജ്ഞാഛൈനീകോ ശുഭാശുഭ ഭാവ ഔര ജ്ഞാനകീ സൂക്ഷ്മ അംതഃസംധിമേം പടകനാ . ഉപയോഗകോ ബരാബര സൂക്ഷ്മ കരകേ ഉന ദോനോംകീ സംധിമേം സാവധാന ഹോകര ഉസകാ പ്രഹാര കരനാ . സാവധാന ഹോകര അര്ഥാത് ബരാബര സൂക്ഷ്മ ഉപയോഗ കരകേ, ബരാബര ലക്ഷണ ദ്വാരാ പഹിചാനകര .
അഭ്രകകേ പര്ത കിതനേ പതലേ ഹോതേ ഹൈം, കിന്തു ഉന്ഹേം ബരാബര സാവധാനീപൂര്വക അലഗ കിയാ ജാതാ ഹൈ, ഉസീ പ്രകാര സൂക്ഷ്മ ഉപയോഗ കരകേ സ്വഭാവ-വിഭാവകേ ബീച പ്രജ്ഞാ ദ്വാരാ ഭേദ കര . ജിസ ക്ഷണ വിഭാവഭാവ വര്തതാ ഹൈ ഉസീ സമയ ജ്ഞാതൃത്വധാരാ ദ്വാരാ സ്വഭാവകോ ഭിന്ന ജാന ലേ . ഭിന്ന ഹീ ഹൈ പരന്തു തുഝേ നഹീം ഭാസതാ .