ବହିନଶ୍ରୀକେ ଵଚନାମୃତ
ଅଂଦର ଚୈତନ୍ଯକେ ନନ୍ଦନଵନମେଂ ଉସେ ସବ କୁଛ ମିଲ ଗଯା; ଅବ ବାହର କ୍ଯୋଂ ଜାଯେ? ଗ୍ରହଣ କରନେ ଯୋଗ୍ଯ ଆତ୍ମାକୋ ଗ୍ରହଣ କର ଲିଯା, ଛୋଡ଼ନେ ଯୋଗ୍ଯ ସବ ଛୂଟ ଗଯା; ଅବ କିସଲିଯେ ବାହର ଜାଯେ ? ୨୩୨..
ଅଂଦରସେ ଜ୍ଞାନ ଏଵଂ ଆନନ୍ଦ ଅସାଧାରଣରୂପସେ ପୂର୍ଣ ପ୍ରଗଟ ହୁଏ ଉସେ ଅବ ବାହରସେ କ୍ଯା ଲେନା ବାକୀ ରହା ? ନିର୍ଵିକଲ୍ପ ହୁଏ ସୋ ହୁଏ, ବାହର ଆତେ ହୀ ନହୀଂ ..୨୩୩..
ମୁଝେ ଅଭୀ ବହୁତ କରନା ବାକୀ ହୈ — ଐସା ମାନନେଵାଲେକୋ ହୀ ଆଗେ ବଢ଼ନେକା ଅଵକାଶ ରହତା ହୈ . ଅନଂତ କାଲମେଂ ‘ମୁଝେ ଆତ୍ମାକା କଲ୍ଯାଣ କରନା ହୈ’ ଐସେ ପରିଣାମ ଜୀଵନେ ଅନେକୋଂ ବାର କିଯେ, ପରନ୍ତୁ ଵିଵିଧ ଶୁଭ ଭାଵ କରକେ ଉନମେଂ ସର୍ଵସ୍ଵ ମାନକର ଵହାଁ ସଂତୁଷ୍ଟ ହୋ ଗଯା . କଲ୍ଯାଣ କରନେକୀ ସଚ୍ଚୀ ଵିଧି ନହୀଂ ଜାନୀ ..୨୩୪..
ସ୍ଵତଃସିଦ୍ଧ ଵସ୍ତୁକା ସ୍ଵଭାଵ ଵସ୍ତୁସେ ପ୍ରତିକୂଲ କ୍ଯୋଂ ହୋଗା ? ଵସ୍ତୁକା ସ୍ଵଭାଵ ତୋ ଵସ୍ତୁକେ ଅନୁକୂଲ ହୀ ହୋତା