୯୬ ]

ଶୁଭକା ଵ୍ଯଵହାର ଭୀ ଅସାର ହୈ, ଉସମେଂ ରୁକନେ ଜୈସା ନହୀଂ ହୈ . କୋଈ ମନୁଷ୍ଯ ନଗରକା ଧ୍ଯେଯ ବନାକର ଚଲନେ ଲଗେ ତୋ ବୀଚ-ବୀଚମେଂ ଗ୍ରାମ, ଖେତ, ଵୃକ୍ଷାଦି ସବ ଆତେ ହୈଂ, ପରନ୍ତୁ ଵହ ସବ ଛୋଡ଼ତା ଜାତା ହୈ; ଉସୀ ପ୍ରକାର ସାଧକକୋ ଯହ ଶୁଭାଦିକା ଵ୍ଯଵହାର ବୀଚମେଂ ଆତା ହୈ ପରନ୍ତୁ ସାଧ୍ଯ ତୋ ପୂର୍ଣ ଶୁଦ୍ଧାତ୍ମା ହୀ ହୈ . ଇସଲିଯେ ଵହ ଵ୍ଯଵହାରକୋ ଛୋଡ଼ତା ହୁଆ ପୂର୍ଣ ଶୁଦ୍ଧାତ୍ମସ୍ଵରୂପମେଂ ହୀ ପହୁଁଚ ଜାତା ହୈ ..୨୩୯..

ଅରେ ଜୀଵ ! ଅନନ୍ତ-ଅନନ୍ତ କାଲ ବୀତ ଗଯା, ତୂନେ ପରକା ତୋ କଭୀ କୁଛ କିଯା ହୀ ନହୀଂ; ଅଂତରମେଂ ଶୁଭାଶୁଭ ଵିକଲ୍ପ କରକେ ଜନ୍ମ-ମରଣ କିଯେ ହୈଂ . ଅବ ଅନଂତ ଗୁଣୋଂକା ପିଣ୍ଡ ଐସା ଜୋ ନିଜ ଶୁଦ୍ଧାତ୍ମା ଉସେ ବରାବର ସମଝକର, ଉସୀମେଂ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଦ୍ରଷ୍ଟି କରକେ, ପ୍ରଯାଣ କର; ଉସୀକା ଶ୍ରଦ୍ଧାନ, ଉସକୀ ଅନୁଭୂତି, ଉସୀମେଂ ଵିଶ୍ରାମ କର ..୨୪୦..

ଓହୋ ! ଯହ ତୋ ଭଗଵାନ ଆତ୍ମା ! ସର୍ଵାଂଗ ସହଜାନନ୍ଦକୀ ମୂର୍ତି ! ଜହାଁସେ ଦେଖୋ ଵହାଁ ଆନନ୍ଦ,