୩୮ ]
ଦ୍ରଷ୍ଟି ଏଵଂ ଜ୍ଞାନ ଯଥାର୍ଥ କର . ତୂ ଅପନେକୋ ଭୂଲ ଗଯା ହୈ . ଯଦି ବତଲାନେଵାଲେ (ଗୁରୁ) ମିଲେଂ ତୋ ତୁଝେ ଉନକୀ ଦରକାର ନହୀଂ ହୈ . ଜୀଵକୋ ରୁଚି ହୋ ତୋ ଗୁରୁଵଚନୋଂକା ଵିଚାର କରେ, ସ୍ଵୀକାର କରେ ଔର ଚୈତନ୍ଯକୋ ପହିଚାନେ ..୯୮..
ଯହ ତୋ ପଂଖୀକା ମେଲା ଜୈସା ହୈ . ଇକଟ୍ଠେ ହୁଏ ହୈଂ ଵେ ସବ ଅଲଗ ହୋ ଜାଯଁଗେ . ଆତ୍ମା ଏକ ଶାଶ୍ଵତ ହୈ, ଅନ୍ଯ ସବ ଅଧ୍ରୁଵ ହୈ; ବିଖର ଜାଯଗା . ମନୁଷ୍ଯ-ଜୀଵନମେଂ ଆତ୍ମକଲ୍ଯାଣ କର ଲେନା ଯୋଗ୍ଯ ହୈ ..୯୯..
‘ମୈଂ ଅନାଦି-ଅନଂତ ମୁକ୍ତ ହୂଁ’ — ଇସ ପ୍ରକାର ଶୁଦ୍ଧ ଆତ୍ମଦ୍ରଵ୍ଯ ପର ଦ୍ରଷ୍ଟି ଦେନେସେ ଶୁଦ୍ଧ ପର୍ଯାଯ ପ୍ରଗଟ ହୋତୀ ହୈ . ‘ଦ୍ରଵ୍ଯ ତୋ ମୁକ୍ତ ହୈ, ମୁକ୍ତି କୀ ପର୍ଯାଯକୋ ଆନା ହୋ ତୋ ଆଯେ’ ଇସ ପ୍ରକାର ଦ୍ରଵ୍ଯକେ ପ୍ରତି ଆଲମ୍ବନ ଔର ପର୍ଯାଯକେ ପ୍ରତି ଉପେକ୍ଷାଵୃତ୍ତି ହୋନେ ପର ସ୍ଵାଭାଵିକ ଶୁଦ୍ଧ ପର୍ଯାଯ ପ୍ରଗଟ ହୋତୀ ହୀ ହୈ ..୧୦୦..