ବହିନଶ୍ରୀକେ ଵଚନାମୃତ

କରନା ତୋ ଏକ ହୀ ହୈ — ପରସେ ଏକତ୍ଵ ତୋଡ଼ନା . ପରକେ ସାଥ ତନ୍ମଯତା ତୋଡ଼ନା ହୀ କାର୍ଯ ହୈ . ଅନାଦି ଅଭ୍ଯାସ ହୋନେସେ ଜୀଵ ପରକେ ସାଥ ଏକାକାର ହୋ ଜାତା ହୈ . ପୂଜ୍ଯ ଗୁରୁଦେଵ ମାର୍ଗ ତୋ ବିଲକୁଲ ସ୍ପଷ୍ଟ ବତଲା ରହେ ହୈଂ . ଅବ ଜୀଵକୋ ସ୍ଵଯଂ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରକେ, ପରସେ ଭିନ୍ନ ଆତ୍ମା ଅନଂତ ଗୁଣୋଂସେ ପରିପୂର୍ଣ ହୈ ଉସମେଂସେ ଗୁଣ ପ୍ରଗଟ କରନା ହୈ ..୧୫୬..

ମହାନ ପୁରୁଷକୀ ଆଜ୍ଞା ମାନନା, ଉନସେ ଡରନା, ଯହ ତୋ ତୁଝେ ଅପନେ ଅଵଗୁଣସେ ଡରନେକେ ସମାନ ହୈ; ଉସମେଂ ତେରେ କ୍ରୋଧ, ମାନ, ମାଯା, ଲୋଭ, ରାଗ-ଦ୍ଵେଷ ଆଦି ଅଵଗୁଣ ଦବତେ ହୈଂ . ସିର ପର ମହାନ ପୁରୁଷକେ ବିନା ତେରା କଷାଯକେ ରାଗମେଂ — ଉସକେ ଵେଗମେଂ ବହ ଜାନା ସଂଭଵ ହୈ ଔର ଇସଲିଯେ ତୂ ଅପନେ ଅଵଗୁଣ ସ୍ଵଯଂ ନହୀଂ ଜାନ ସକେଗା . ମହାନ ପୁରୁଷକୀ ଶରଣ ଲେନେସେ ତେରେ ଦୋଷୋଂକା ସ୍ପଷ୍ଟୀକରଣ ହୋଗା ତଥା ଗୁଣ ପ୍ରଗଟ ହୋଂଗେ . ଗୁରୁକୀ ଶରଣ ଲେନେସେ ଗୁଣନିଧି ଚୈତନ୍ଯଦେଵକୀ ପହିଚାନ ହୋଗୀ ା ହୋଗୀ ..୧୫୭..

ହେ ଜୀଵ ! ସୁଖ ଅଂତରମେଂ ହୈ, ବାହର କହାଁ ଵ୍ଯାକୁଲ