ਬਹਿਨਸ਼੍ਰੀਕੇ ਵਚਨਾਮ੍ਰੁਤ
੨੧
ਤੂ ਅਪਨੇ ਧ੍ਯੇਯਕੋ ਮਤ ਚੂਕਨਾ, ਅਪਨੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨਕੋ ਮਤ ਛੋੜਨਾ . ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥਕੋ ਪੋਸ਼ਣ ਮਿਲੇ ਵਹ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਨਾ . ਜਿਸ ਧ੍ਯੇਯ ਪਰ ਆਰੂਢ ਹੁਆ ਉਸੇ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਨਾ, ਅਵਸ਼੍ਯ ਸਿਦ੍ਧਿ ਹੋਗੀ ..੫੧..
✽
ਸ਼ਰੀਰ ਸ਼ਰੀਰਕਾ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਆਤ੍ਮਾ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਤਾ ਹੈ . ਦੋਨੋਂ ਭਿਨ੍ਨ-ਭਿਨ੍ਨ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਹੈਂ, ਉਨਮੇਂ ‘ਯਹ ਸ਼ਰੀਰਾਦਿ ਮੇਰੇ’ ਐਸਾ ਮਾਨਕਰ ਸੁਖ-ਦੁਃਖ ਨ ਕਰ, ਜ੍ਞਾਤਾ ਬਨ ਜਾ . ਦੇਹਕੇ ਲਿਯੇ ਅਨਂਤ ਭਵ ਵ੍ਯਤੀਤ ਹੁਏ; ਅਬ, ਸਂਤ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਅਪਨੇ ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਲਿਯੇ ਯਹ ਜੀਵਨ ਅਰ੍ਪਣ ਕਰ ..੫੨..
✽
ਨਿਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਮਯ ਜੀਵਨਮੇਂ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਮਯ ਜੀਵਨ ਨਹੀਂ ਸੁਹਾਤਾ . ਸ਼ਰੀਰਕਾ ਰੋਗ ਮਿਟਨਾ ਹੋ ਤੋ ਮਿਟੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਕੇ ਲਿਯੇ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਸੁਹਾਤੀ . ਬਾਹਰਕਾ ਕਾਰ੍ਯ ਉਪਾਧਿ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਰੁਚਤਾ ਨਹੀਂ ..੫੩..
✽
ਅਨੁਕੂਲਤਾਮੇਂ ਨਹੀਂ ਸਮਝਤਾ ਤੋ ਭਾਈ ! ਅਬ ਪ੍ਰਤਿ-