੪੨ ]
ਸਹਜ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਅਖਣ੍ਡਿਤ ਹੈ . ਚਾਹੇ ਜਿਤਨਾ ਕਾਲ ਗਯਾ, ਚਾਹੇ ਜਿਤਨੇ ਵਿਭਾਵ ਹੁਏ, ਤਥਾਪਿ ਪਰਮ ਪਾਰਿਣਾਮਿਕ ਭਾਵ ਜ੍ਯੋਂਕਾ ਤ੍ਯੋਂ ਅਖਣ੍ਡ ਰਹਾ ਹੈ; ਕੋਈ ਗੁਣ ਅਂਸ਼ਤਃ ਭੀ ਖਣ੍ਡਿਤ ਨਹੀਂ ਹੁਆ ਹੈ ..੧੧੨..
ਮੁਨਿ ਏਕ-ਏਕ ਅਨ੍ਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਡੁਬਕੀ ਲਗਾਤੇ ਹੈਂ . ਅਂਤਰਮੇਂ ਨਿਵਾਸਕੇ ਲਿਯੇ ਮਹਲ ਮਿਲ ਗਯਾ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਬਾਹਰ ਆਨਾ ਅਚ੍ਛਾ ਨਹੀਂ ਲਗਤਾ . ਮੁਨਿ ਕਿਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਬੋਝ ਨਹੀਂ ਲੇਤੇ . ਅਨ੍ਦਰ ਜਾਯੇਂ ਤੋ ਅਨੁਭੂਤਿ ਔਰ ਬਾਹਰ ਆਯੇਂ ਤੋ ਤਤ੍ਤ੍ਵਚਿਂਤਨ ਆਦਿ . ਸਾਧਕਦਸ਼ਾ ਇਤਨੀ ਬਢ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਸੇ ਤੋ ਕ੍ਰੁਤਕ੍ਰੁਤ੍ਯ ਹੈਂ ਹੀ ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਭੀ ਅਤ੍ਯਨ੍ਤ ਕ੍ਰੁਤਕ੍ਰੁਤ੍ਯ ਹੋ ਗਯੇ ਹੈਂ ..੧੧੩..
ਜਿਸੇ ਭਗਵਾਨਕਾ ਪ੍ਰੇਮ ਹੋ ਵਹ ਭਗਵਾਨਕੋ ਦੇਖਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ, ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਚੈਤਨ੍ਯਦੇਵਕਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਚੈਤਨ੍ਯ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੀ ਕਰਤਾ ਰਹਤਾ ਹੈ ..੧੧੪..