112
kyāy rokāyā vinā ‘gnāyak chhun’ em vāramvār shraddhā ane gnānamān nirṇay karavāno prayatna karavo. gnāyakanun laḍhaṇ karyā karavun. 331.
ekānte duḥkhanā baḷe chhūṭo paḍe em nathī, paṇ dravyadraṣhṭinā jorathī chhūṭo paḍe chhe. duḥkh lāgatun hoy, gamatun na hoy, paṇ ātmāne oḷakhyā vinā — jāṇyā vinā jāy kyān? ātmāne jāṇyo hoy, tenun astitva grahaṇ karyun hoy, to ja chhūṭo paḍe. 332.
chetīne rahevun. ‘mane āvaḍe chhe’ em āvaḍatanī hūmphanā raste chaḍavun nahi. vibhāvanā raste to anādithī chaḍelo ja chhe. tyānthī rokavā māthe guru joīe. ek potānī lagām ane bījī gurunī lagām hoy to jīv pāchho vaḷe.
āvaḍatanā mānathī dūr rahevun sārun chhe. bahār paḍavānā prasaṅgothī dūr bhāgavāmān lābh chhe. te badhā prasaṅgo niḥsār chhe; sārabhūt ek ātmasvabhāv chhe. 333.
ātmārthīne shrī gurunā sānnidhyamān puruṣhārtha saheje thāy chhe. hun to sevak chhun — e draṣhṭi rahevī joīe. ‘hun