bahāramān dev-shāstra-guru sāthe; bas, anya sāthe tāre shun prayojan chhe?
je vyavahāre sādhanarūp kahevāy chhe, jemanun ālamban sādhakane āvyā vinā rahetun nathī — evān dev-shāstra-gurunā ālambanarūp shubh bhāv te paṇ paramārthe hey chhe, to pachhī anya padārtho ke ashubh bhāvonī to vāt ja shī? temanāthī tāre shun prayojan chhe?
ātmānī mukhyatāpūrvak dev-shāstra-gurunun ālamban sādhakane āve chhe. munirāj shrī padmaprabhamaladhārideve paṇ kahyun chhe ke ‘he jinendra! hun game te sthaḷe houn paṇ pharīpharīne āpanān pādapaṅkajanī bhakti ho’! — āvā bhāv sādhakadashāmān āve chhe, ane sāthe sāthe ātmānī mukhyatā to satat rahyā ja kare chhe. 342.
anant jīvo puruṣhārtha karī, svabhāve pariṇamī, vibhāv ṭāḷī, siddha thayā; māṭe jo tāre siddhamaṇḍaḷīmān bhaḷavun hoy to tun paṇ puruṣhārtha kar.
koī paṇ jīvane puruṣhārtha karyā vinā to bhavānta thavāno ja nathī. tyān koī jīv to, jem ghoḍo chhalaṅg māre tem, ugra puruṣhārtha karī tvarāthī vastune pahoñchī