mokṣhamārganun svarūp ṭūṅkāmān kahīe to ‘andaramān gnāyak ātmāne sādh’. ā ṭūṅkāmān badhun kahevāī gayun. vistār karavāmān āve to anant rahasya nīkaḷe, kāraṇ ke vastumān anantā bhāvo bharelā chhe. sarvārthasiddhinā devo tetrīs tetrīs sāgaropam jeṭalā kāḷ sudhī dharmacharchā, jinendrastuti ityādi karyā kare chhe. e badhānno saṅkṣhep ‘shubhāshubh bhāvothī nyārā ek gnāyakano āshray karavo, gnāyakarūp pariṇati karavī’ te chhe. 345.
pūjya gurudeve to ākhā bhāratanā jīvone jāgr̥ut karyā chhe. seṅkaḍo varṣhomān je chokhavaṭ nahotī thaī eṭalī badhī mokṣhamārganī chokhavaṭ karī chhe. nānān nānān bāḷako paṇ samajī shake evī bhāṣhāmān mokṣhamārgane khullo karyo chhe. adbhut pratāp chhe. atyāre to lābh levāno kāḷ chhe. 346.
māre kāī joītun nathī, ek shānti joīe chhe, kyāy shānti dekhātī nathī. vibhāvamān to ākuḷatā ja chhe. ashubhathī kaṇṭāḷīne shubhamān ane shubhathī thākīne ashubhamān — em anant anant kāḷ vītī gayo. have to māre bas ek shāshvatī shānti joīe chhe. — ām