āvatān prabaḷ puruṣhārthapūrvak nijātmadravyane vaḷage chhe. ‘āvī pavitra munidashā kyāre prāpta karīe!’ evā manorath samyagdraṣhṭine varte chhe. 377.
jene svabhāvano mahimā jāgyo chhe evā sāchā ātmārthīne viṣhay-kaṣhāyono mahimā tūṭīne temanī tuchchhatā lāgatī hoy chhe. tene chaitanyasvabhāvanī samajaṇamān nimittabhūt dev-shāstra-guruno mahimā āve chhe. game te kārya karatān tene nirantar shuddha svabhāvanī prāpti karavānī khaṭak rahyā ja kare chhe.
gr̥uhasthāshramamān rahelā gnānīne shubhāshubh bhāvathī judā gnāyakane avalambanārī gnātr̥utvadhārā nirantar vartyā kare chhe. parantu puruṣhārthanī nabaḷāīne līdhe asthiratārūp vibhāvapariṇati ūbhī chhe tethī tene gr̥uhasthāshramane lagatā shubhāshubh pariṇām hoy chhe. svarūpamān sthir rahevātun nathī tethī te vividh shubhabhāvomān joḍāy chheḥ — ‘mane dev-gurunī sadā samīpatā ho, gurunān charaṇakamaḷanī sevā ho’ ityādi prakāre jinendrabhakti-stavan-pūjan ane gurusevānā bhāvo hoy chhe tem ja shāstrasvādhyāyanā, dhyānanā, dānanā, bhūmikānusār aṇuvrat tathā tap vagerenā shubhabhāvo tene haṭh vinā āve chhe. ā badhāy