chhe. vikaṭ prasaṅge te nij shuddhātmānun sharaṇ visheṣh grahe chhe. maraṇādisamaye dharmī jīv shāshvat evā nij- sukhasarovaramān visheṣh visheṣh ḍūbakī mārī jāy chhe — jyān rog nathī, vedanā nathī, maraṇ nathī, shāntino akhūṭ nidhi chhe. te shāntipūrvak deh chhoḍe chhe. tenun jīvan saphaḷ chhe.
tun maraṇano samay āvyā pahelān chetī jā, sāvadhān thā, sadāy sharaṇabhūt — vipattisamaye visheṣh sharaṇabhūt thanār — evā shuddhātmadravyane anubhavavāno udyam kar. 409.
jeṇe ātmānā mūḷ astitvane pakaḍyun nathī, ‘pote shāshvat tattva chhe, anant sukhathī bharapūr chhe’ evo anubhav karīne shuddha pariṇatinī dhārā pragaṭāvī nathī, teṇe bhale sānsārik indriyasukhone nāshavant ane bhaviṣhyamān duḥkh denārān jāṇī tajī dīdhān hoy ane bāhya munipaṇun grahaṇ karyun hoy, bhale te durdhar tap karato hoy ane upasarga-pariṣhahamān aḍag raheto hoy, topaṇ tene te badhun nirvāṇanun kāraṇ thatun nathī, svarganun kāraṇ thāy chhe; kāraṇ ke tene shuddha pariṇaman bilakul vartatun nathī, mātra shubh pariṇām ja — ane te paṇ upādeyabuddhie — varte chhe. te