2
prayatna karavo joīe. ‘mārun hit kem thāy?’, ‘hun ātmāne kaī rīte jāṇun?’ — em laganī vadhārīne prayatna kare to jarūr mārga hāth āve. 2.
gnānīnī pariṇati sahaj hoy chhe. prasaṅge prasaṅge bhedagnānane yād karīne temane gokhavun nathī paḍatun, paṇ temane to evun sahaj pariṇaman ja thaī gayun hoy chhe — ātmāmān ekadhārun pariṇaman vartyā ja kare chhe. 3.
gnān ane vairāgya ekabījāne protsāhan āpanārān chhe. gnān vagarano vairāgya te kharekhar vairāgya nathī paṇ rundhāyelo kaṣhāy chhe. parantu gnān nahi hovāthī jīv kaṣhāyane oḷakhī shakato nathī. gnān pote mārgane oḷakhe chhe, ane vairāgya chhe te gnānane kyāy phasāvā deto nathī paṇ badhāthī nispr̥uh ane svanī mojamān ṭakāvī rākhe chhe. gnān sahitanun jīvan niyamathī vairāgyamay ja hoy chhe. 4.
aho! ā asharaṇ sansāramān janmanī sāthe maraṇ joḍāyelun ja chhe. ātmānī siddhi na sadhāy tyān sudhī janma-maraṇanun chakra chālyā ja karavānun. āvā asharaṇ