ಮುಮುಕ್ಷುಃ- ಪರಮ ಉಪಕಾರೀ, ಪರಮ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ, ಪರಮ ಪೂಜ್ಯ ಭಗವತೀ ಮಾತಾನೀ ಪವಿತ್ರ ಸೇವಾಮಾಂ. ಹೇ ಭಗವತೀ ಮಾತಾ! ಆ ಭರತ ಸದಾಯ ಆಪನಾ ದರ್ಶನ ಕರವಾ ಖೂಬ-ಖೂಬ ಉತ್ಸುಕ ರಹತಾ ಹೈ. ಯಹ ಜೀವ ಆಪಕೇ ಮುಖ-ಸೇ ಧರ್ಮಕೇ ದೋ ಶಬ್ದ ಸುನನೇಕೇ ಲಿಯೇ ಅತ್ಯಂತ ತರಸತಾ ರಹತಾ ಹೈ. ಆಪಕೀ ಮುಲಾಕಾತಕೇ ವಕ್ತ ಖಡೇ ಹೋನೇಕಾ ಮನ ನಹೀಂ ಹೋತಾ. ಹಮಾರಾ ಪ್ರೇಮ ಅತಿ ಭಾವಾವೇಶಮೇಂ ಆಪಕೋ ದರ್ಶಾ ನಹೀಂ ಸಕತೇ. ನೇತ್ರ ಅಶ್ರು-ಸೇ ಭರ ಜಾತೇ ಹೈಂ. ಇಸಲಿಯೇ ಆಜ ಅತ್ಯಂತ ಗದಗದಿತ ಹೋಕರ ಮೇರೇ ಭಾವಾವೇಶಕೋ ಇಸ ಪತ್ರ ದ್ವಾರಾ ದರ್ಶಾಯೇ ಬಿನಾ ರಹ ನಹೀಂ ಸಕತಾ.
ಪೂಜ್ಯ ಗುರುದೇವ ದ್ವಾರಾ ಜೋ ಅಪೂರ್ವ ಪ್ರೇಮ ಜ್ಞಾನೀ ಭಗವಂತೋಂಕೇ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಗಟ ಹುಆ ಹೈ, ವಹ ಅಬ ಹೃದಯಕೇ ಪಾತಾಲಕೋ ತೋಡಕರ ಬಾಹರ ಆಯಾ ಹೈ. ಲಾಚಾರ ಹೂಂ, ಭಗವಂತ! ಮೈಂ ಲಾಚಾರ ಹೂಂ. ಮೈಂ ಕೋಈ ಅವಜ್ಞಾ, ಅವಿನಯ ಕರತಾ ಹೋಊಂ ತೋ ಹಾಥ ಜೋಡಕರ ಪ್ರಥಮ ಹೀ ಕ್ಷಮಾಯಾಚನಾ ಕರತಾ ಹೂಂ.
ಐಸೇ ತೋ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಜೈಸಾ ಹೈ ಕಿ ಮನ-ಸೇ ತೋ ಸದಾ ಹೀ ಆಪಕೋ ಸಾಕ್ಷಾತ ದಂಡವತ ಪ್ರಣಾಮ ಹೀ ಹೋತೇ ಹೈಂ. ಪೂಜ್ಯ ಗುರುದೇವಕೀ ಸಾತಿಶಯತಾ ಯುಕ್ತ ವಾಣೀ-ಸೇ ಮೋಹಕೀ ಕೇಲೇಕೇ ವೃಕ್ಷಕೀ ಪುಷ್ಟ ಹುಯೀ ಗಾಂಠ ಇತನೀ ಕಮಜೋರ ಹೋನೇ ಲಗೀ ಹೈ ಕಿ ಅಹಂಕಾರ, ಅಭಿಮಾನ, ಘಮಂಡ ಇತ್ಯಾದಿ ಸಬ ಮೇರೇಮೇಂ ಚೂರ-ಚೂರ ಹೋ ರಹೇ ಹೈಂ. ಇಸಲಿಯೇ ತನಕರ ಚಲನೇಕೀ ಶಕ್ತಿ ವಹಾಂ ಸೋನಗಢಮೇಂ ಕಹಾಂ ಹೈ? ಜ್ಞಾನಿಯೋಂಕೇ ಚರಣೋಂಮೇಂ ಛೋಟೇ ಪಿಲ್ಲಕೀ ಭಾಂತಿ ಲೋಟ ಲೂಂ, ಐಸೇ ಭಾವ ನಿರಂತರ ವೇದನಮೇಂ ಆತೇ ಹೈಂ. ಕಮಾಲ ಹೈ, ಮಾತಾ!
ಧನ್ಯ ಹೋ ಮಾತಾ! ಚೌದಹ ಬ್ರಹ್ಮಾಣ್ಡಕೇ ಅನನ್ತಾ ಅನನ್ತ ಜೀವ ಸುಖಕೇ ನಾಮ ಪರ ಜೋ ಸರಾಸರ ದುಃಖ ಭೋಗತೇ ಹೈಂ, ಐಸೇಮೇಂ ಆಪ ಸ್ವ ಬ್ರಹ್ಮಾಣ್ಡಮೇಂ ಆನನ್ದಕೀ ಘೂಂಟ ಪೀ ರಹೇ ಹೋ. ಜೋ ಅನನ್ತ ಜೀವ ನಹೀಂ ಕರ ಸಕೇ, ಉಸ ಕಾರ್ಯಕೋ ಆಪನೇ ಸಹಜ ಸಾಧ್ಯ ಕಿಯಾ. ಪೂಜ್ಯ ಗುರುದೇವ ತೋ ಕಹತೇ ಥೇ ಕಿ ಆಪಕೋ ಐಸೀ ಸ್ವರೂಪಧಾರಾ ವರ್ತತೀ ಹೈ ಕಿ ಯದಿ ಆಪಕಾ ಪುರುಷಕಾ ದೇಹ ಹೋತಾ ತೋ ಭಾವಲಿಂಗೀ ಸನ್ತ ಬನಕರ ವನಮೇಂ ವಿಚರತೇ ಹೋತೇ. ಅಹೋ..! ಆಪಕೀ ಯಹ ಸ್ವಾನುಭವ ದಶಾಕೇ ಪ್ರೇಮೀ, ಹಮೇಂ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಗಟ ಹೋತಾ ಹೈ.
ಏಕ ಸ್ತ್ರೀ ಪರ್ಯಾಯ ಹೋನೇಕೇ ಬಾವಜೂದ ಗಜಬ ಪುರುಷಾರ್ಥಕಾ ಪ್ರಾರಂಭ ಕಿಯಾ ಹೈ. ಪುರುಷ ನಾಮ ಧಾರಣ ಕರನೇವಾಲೇ ಹಮಕೋ ಅತ್ಯಂತ-ಅತ್ಯಂತ ಧಿಕ್ಕಾರ ಉತ್ಪನ್ನ ಹೋತಾ ಹೈ ಕಿ ಐಸಾ ನಾಮ ಧಾರಣ ಕರನೇಕೇ ಲಾಯಕ ಹಮ ವಾಸ್ತವಮೇಂ ನಹೀಂ ಹೈ. ಜಗತಕೀ ರಚನಾ ಭೀ, ಮಾತಾ! ಅಹೋ! ಭಗವತೀ ಮಾತಾ! ಕಿತನೀ ವಿಚಿತ್ರ ಹೈ ಕಿ ಜಿನ್ಹೇಂ ಅಣುಮಾತ್ರ ನಹೀಂ ಚಾಹಿಯೇ, ಉನಕೇ ಆಂಗನಮೇಂ ಪುದಗಲೋಂಕೇ ಠಾಠಕೀ ರಚನಾ