൨൮
സമാധാനഃ- ... ഉസേ ധര്മ ഹോ, ഥോഡാ സാമായിക യാ ഉപവാസ കര ലേ തോ ധര്മ ഹോ ജായ, ഐസാ സബ മാനതേ ഥേ. ഉസമേം ഐസീ അംതര ദൃഷ്ടി ബതാനേവാലേ ഐസേ ഗുരുദേവ (മിലേ). ജ്ഞായക ആത്മാകോ പഹചാന, യഹ സബ കഹനേവാലേ മിലേ. സ്ഥാനകവാസീ, ദേരാവാസീ, ദിഗംബര സബകീ ദൃഷ്ടി ബാഹര ഥീ. ദിഗംബരോംമേം ഭീ ഇതനാ പഢ ലേ, ഇതനാ രടന കര ലേ തോ ധര്മ ഹോഗാ യാ തത്ത്വാര്ഥ സൂത്ര (പഢ ലേം), ഉസമേം ധര്മ മാനതേ ഥേ. ഐസേമേം ഗുരുദേവനേ ദൃഷ്ടി ദീ. സമയസാര തോ കോഈ പഢതേ നഹീം ഥേ. ഗുരുദേവനേ സമയസാരകേ രഹസ്യ ഖോലേ. പണ്ഡിത ലോഗ കഹതേ ഥേ ന? ഹമ ലോഗ സമയസാര പഢതേ ഥേ, ഉസമേം ആത്മാകീ ബാത ആതീ ഥീ ഉസേ ഛോഡ ദേതേ ഥേ. കിതനേ ലാഖോം ജീവോംകോ (മാര്ഗ ബതായാ). സച്ചാ യഥാര്ഥ ഹോനാ വഹ പുരുഷാര്ഥകീ ബാത ഹൈ. പരന്തു അംതരമേം കുഛ കരനേകാ ഹൈ, ഐസാ മാര്ഗ ഗുരുദേവനേ ബതായാ, ഐസാ മാര്ഗ ബതാ ദിയാ.
മുമുക്ഷുഃ- .. ആതേ ഹീ പാപ തോ ജൈസേ ദൂര ഹീ ഭാഗ ജാതേ ഹൈം ഔര മിഥ്യാത്വ ഥര- ഥര കാ പനേ ലഗതാ ഹൈ. ഐസാ മുഝേ അടൂട വിശ്വാസ ഹുആ ഹൈ കി ആപകേ ചരണോംകീ കൃപാ- സേ ഹീ മേരേ ഭവകാ അംത ആനേവാലാ ഹൈ. കൃപാ കരകേ യഹ ബതാഈയേ കി സാമാന്യ ജ്ഞാനകാ ആവിര്ഭാവ ഔര വിശേഷ ജ്ഞാനകാ തിരോഭാവ കൈസേ കരേം?
സമാധാനഃ- സാമാന്യ സ്വരൂപ ആത്മാ ഹൈ, അനാദിഅനന്ത. വഹീ സ്വരൂപ സാമാന്യ സ്വരൂപ (ഹൈ). വിശേഷ, പര-സേ ദൃഷ്ടി ഉഠാകര സാമാന്യ പര ദൃഷ്ടി സ്ഥാപിത കരനേ-സേ സാമാന്യകാ ആവിര്ഭാവ ഹോതാ ഹൈ, വിശേഷകാ തിരോഭാവ ഹോതാ ഹൈ. ദൃഷ്ടി ബാഹ്യ ഹൈ, ദൃഷ്ടി വിഭാവമേം ഏകത്വബുദ്ധി ഹൈ. ബാഹരമേം വിഭാവകേ വിശേഷ പര ഹൈ തോ സാമാന്യ സ്വരൂപ ജോ ആത്മാ, അഖണ്ഡ ആത്മാ ഉസകേ ഭേദ പര ലക്ഷ്യ നഹീം കരകേ, ഏക സാമാന്യ പര ദൃഷ്ടി കരനേ-സേ ശുദ്ധ പര്യായ പ്രഗട ഹോതീ ഹൈ. തോ സാമാന്യകാ ആവിര്ഭാവ ഹോതാ ഹൈ, വിശേഷകാ തിരോഭാവ ഹോതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- മാതാജീ! യേ ഭേദ പര-സേ ദൃഷ്ടി ക്യോം നഹീം ഹടതീ ഹൈ?
സമാധാനഃ- അപനേ പുരുഷാര്ഥകീ മന്ദതാ-സേ നഹീം ഹടതീ ഹൈ. പുരുഷാര്ഥ മന്ദ ഹൈ ഔര രുചി ബാഹരമേം ഹൈ, ഏകത്വബുദ്ധി ഹൈ. ഇസലിയേ നഹീം ഹടതീ ഹൈ. ഭീതരമേം രുചി, മഹിമാ (ആയേ). ആത്മാകാ സ്വരൂപ സര്വസ്വ ഹൈ ഔര യേ സര്വസ്വ നഹീം ഹൈ-വിഭാവ സര്വസ്വ നഹീം ഹൈ. ആത്മാ ഹീ സര്വസ്വ ഹൈ, ഐസാ ഭീതരമേം ലഗനേ ലഗേ, ഇസകീ മഹിമാ ലഗേ തോ ദൃഷ്ടഷ്ടി (വഹാ -സേ) ഉഠ ജായ, തോ ദൃഷ്ടി അംതരമേം ആതീ ഹൈ.