൨൫൩
ഹൈ. സബ സ്ഥൂല-സ്ഥൂല. ഉപവാസ കരനാ ഹോ തോ കര ദേ, ബാഹര-സേ മഹേനത കരനീ ഹോ തോ വഹ കരനേകോ തൈയാര ഹൈ, പരന്തു അംതരമേം ദൂസരാ കുഛ നഹീം കരനാ ഹൈ, ദൃഷ്ടി ബദലകര നിജ ചൈതന്യകോ ഗ്രഹണ കരനാ ഹൈ, വഹ മുശ്കില പഡ ജാതാ ഹൈ. ഉപയോഗ സൂക്ഷ്മ കരകേ, സൂക്ഷ്മ പരിണതി കരകേ അംതരമേം ജാനാ മുശ്കില ഹോ ഗയാ ഹൈ. ഉസമേം ഉസകാ അനന്ത കാല ചലാ ഗയാ. ദിശാ നഹീം ബദലതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- ഏക ദൃഷ്ടി ബദലനേമേം അനന്ത പരാവര്തന ഹോ ഗയേ.
സമാധാനഃ- ഹാ , അനന്ത പരാവര്തന കിയേ.
മുമുക്ഷുഃ- ഇതനാ കിയാ തോ ഭീ ഉസേ ദൃഷ്ടി ബദലനാ നഹീം ആയാ.
സമാധാനഃ- ഹാ , ദൃഷ്ടി ബദലനാ നഹീം ആയാ. ശുഭഭാവകീ രുചിമേം കഹീം-കഹീം അടക ജാതാ ഹൈ. ശുഭഭാവ-സേ കുഛ ലാഭ ഹോ, ഗഹരീ-ഗഹരീ രുചിമേം, കോഈ പ്രവൃത്തികേ രസമേം, കോഈ ക്രിയാകേ രസമേം, ബിനാ പ്രവൃത്തി കൈസേ രഹനാ? വികല്പ ബിനാ കൈസേ രഹനാ? ഐസേ കഹീം-കഹീം രുചിമേം അടക ജാതാ ഹൈ. പരന്തു അംതരമേം ദൃഷ്ടി നഹീം ബദലതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- ഇതനാ സരല മാര്ഗ ആപ ബതാതേ ഹോ, ഇതനാ സരല ബതാതേ ഹോ കി ഐസാ ഹോതാ ഹൈ കി ഇതനാ ആസാന ഹൈ? ഇതനാ ആസാന ഹൈ? ഔര ഇതനാ കാല ഐസേ ഹീ (വ്യതീത കര ദിയാ).
.. ബോലമേം ആപനേ ഫരമായാ ഹൈ കി പൂജ്യ ഗുരുദേവകേ വചനാമൃതകാ വിചാരകാ പ്രയോഗ കരനാ. വിചാരകാ പ്രയോഗ, ഉസകാ അര്ഥ ക്യാ?
സമാധാനഃ- ഗുരുദേവകേ വചന...?
മുമുക്ഷുഃ- വചനാമൃതകേ വിചാരകാ പ്രയോഗ കരനാ.
സമാധാനഃ- ഗുരുദേവ ജോ കഹതേ ഹൈം, ഗുരുദേവകീ ജോ വാണീ ഹൈ, ഗുരുദേവനേ ജോ വചന കഹേ, ഗുരുദേവനേ ജോ ഉപദേശ ദിയാ ഉസേ തൂ അന്ദര ഊതാര, പ്രയോഗ കരകാ (അര്ഥ യഹ ഹൈ). ഗുരുദേവ ജോ ഉപദേശ ദേകര മാര്ഗ ബതാതേ ഹൈം, ജോ ഗുരുദേവകേ വചന ഹൈ, ഗുരുദേവനേ ജോ ഉപദേശ ദിയാ ഔര ഗുരുദേവനേ ജോ ആജ്ഞാ കീ ഹോ, ഉസകാ തൂ അന്ദര പ്രയോഗ കര അര്ഥാത തൂ തേരേ പുരുഷാര്ഥമേം ഊതാര. തോ തുഝേ പരിണതി പ്രഗട ഹോഗീ.
ഗുരുദേവ ജോ കഹതേ ഹൈം ഉസേ മാത്ര സുന ലേനാ, ഐസേ നഹീം. പരന്തു ഉസകാ തൂ അംതരമേം പ്രയോഗ കര. ഗുരുദേവനേ ഐസാ കഹാ കി തൂ ഭിന്ന ശുദ്ധാത്മാ ഹൈ. യേ ശുഭാശുഭ ഭാവ-സേ ഭിന്ന അന്ദര ചൈതന്യ ഹൈ, യേ ജോ ഗുരുദേവനേ ഉപദേശ ദിയാ, ഉസ അനുസാര തൂ പ്രയോഗ കര, ഉസകാ പുരുഷാര്ഥ കര. അന്ദര തേരീ പരിണതിമേം ഊതാര.
മുമുക്ഷുഃ- ഇസേ ശ്രദ്ധാകാ പ്രയോഗ കഹേം യാ ചാരിത്രകാ ഭീ?
സമാധാനഃ- ശ്രദ്ധാകാ പ്രയോഗ ഹൈ. അഭീ ഉസനേ വികല്പ-സേ ശ്രദ്ധാ കീ ഹൈ. അംതരമേം യഥാര്ഥ ശ്രദ്ധാ കബ കഹേ? കി ജബ ന്യാരീ പരിണതി ഹോ തോ ശ്രദ്ധാകാ പ്രയോഗ (കഹേ). ചാരിത്രകാ