൨൫൮
ഗ്രഹണ കരനേമേം സ്വയം പുരുഷാര്ഥ കരേ തോ ഉസകീ ദിശാ ബദലതീ ഹൈ. ബാഹരകാ ഗ്രഹണ കരനേമേം ഉസേ സഹജ-സഹജ ഗ്രഹണ കരതാ ഹൈ. ഉസമേം ഉസേ ഉപാധി നഹീം ലഗതീ, ബോഝ നഹീം ലഗതാ. കുഛ നഹീം ലഗതാ. പരന്തു അംതരമേം ജായ തോ ഉസേ ഉപാധി-ബോഝ ലഗതാ ഹൈ. ഗുരുദേവനേ വാണീ ബരസാകര സരല കര ദിയാ ഹൈ. പരന്തു പുരുഷാര്ഥ സ്വയംകോ കരനാ പഡതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- അംതര പുരുഷാര്ഥ ... ബാഹര-സേ ഭിന്ന-ഭിന്ന വ്യക്തികോ പഹചാന സകതേ ഹൈം, ഐസേ ആത്മാകോ ഭീ പഹചാന സകതാ ഹൈ?
സമാധാനഃ- ആത്മാകോ പഹചാന സകതാ ഹൈ. സ്വയം ഹീ ഹൈ. സ്വയം ഹീ ഹൈ. ജ്ഞാന ജ്ഞാനകോ പഹിചാന സകതാ ഹൈ. ഐസാ സൂക്ഷ്മ ഭേദ കരതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- ബാഹരമേം തോ വഹ ഖ്യാലമേം ആതാ ഹൈ, ആപ കഹതേ ഹോ വൈസാ. സാധാരണ തോ...
സമാധാനഃ- ക്യാ ഭേദ ഹൈ വഹ ബോല നഹീം പാതാ. ഉസകീ ആ ഖേം അലഗ ഹൈ, ചഹേരാ അലഗ ഹൈ, യഹ അലഗ ഹൈ, ദിഖനേമേം സബ ഏക സമാന ലഗതാ ഹൈ. തോ ഭീ ക്ഷയോപശമജ്ഞാന ഭേദ തോ കരതാ ഹീ ഹൈ കി യഹ മനുഷ്യ യഹ ഹൈ ഔര യഹ മനുഷ്യ യഹ ഹൈ. ജ്യാദാ ലോഗോംമേം ക്ഷയോപശമ ജ്ഞാന ഭേദ കര ദേതാ ഹൈ. ഇതനാ സൂക്ഷ്മ ഹോകര ഭീ ഭേദ കരതാ ഹൈ. ഉസീ തരഹ അപനീ ഓര മുഡേ തോ സ്വയംകോ പഹചാന സകേ, പരന്തു മുഡതാ ഹീ നഹീം ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- ഐസാ അപനേകോ സ്പഷ്ട പഹചാന സകതാ ഹൈ?
സമാധാനഃ- ഹാ , സ്പഷ്ട പഹചാന സകതാ ഹൈ. ഉസമേം ഉസേ ബാഹരമേം ശംകാ ഭീ നഹീം പഡതീ. കോഈ ഉസേ തര്ക കരേ കി യേ മനുഷ്യ വഹ നഹീം ഹൈ. തോ ഭീ കഹതാ ഹൈ, നാ, വഹീ ഹൈ. ബിനാ വിചാര കിയേ, തര്ക ബിനാ നക്കീ കരതാ ഹൈ കി യഹ വഹീ മനുഷ്യ ഹൈ. ദൂസരേ ലോഗ കഹേ തോ ഭീ ജൂഠാ ഹീ ഹൈ.
വൈസേ സ്വയംകോ നക്കീ കര സകതാ ഹൈ കി യഹ മൈം ഹീ ഹൂ , യഹീ മേരാ അസ്തിത്വ ഹൈ. ഐസേ തര്ക ബിനാ നിഃശംകപനേ സ്വയംകോ ഗ്രഹണ കര സകതാ ഹൈ കി യഹീ മൈം ഹൂ . അന്യ കുഛ മൈം നഹീം ഹൂ . യേ രാഗാദി മൈം നഹീം ഹൂ , യഹീ മൈം ഹൂ . നിഃശംകപനേ ഗ്രഹണ കര സകതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- അദഭുത ബാത കരതേ ഹോ, പരന്തു കിതനീ ബാര ഐസാ പ്രയത്ന കരനേ-സേ ഹോ ഔര ക്യാ ഹോതാ ഹൈ... പീഛലീ ബാര കഹാ ഥാ കി ഭാവഭാസന ഹോനേകേ ബാദ വികല്പാത്മക ഭേദജ്ഞാന-സേ ഉസേ ടികായേ രഖനാ ചാഹിയേ. തോ ഉസേ ടികായേ രഖനേമേം ഐസാ വിചാര ആതാ ഹൈ കി പരിണതിമേം രസകാ വേദന തോ ഹോ ജാതാ ഹൈ, തത്ത്വകാ രസ വേദനമേം ആതാ ഹൈ, ഉസ വക്ത മൈം ഭിന്ന ഹൂ , ഭിന്ന ഹൂ , ഐസാ അഭ്യാസ കരതേ രഹനാ ഉസകാ നാമ ടികനാ ഹൈ? വികല്പാത്മക ഭേദജ്ഞാന (ഉസേ കഹതേ ഹൈം)?
സമാധാനഃ- വികല്പമേം ഉസേ ഐസാ ഗാഢ അഭ്യാസ ഹോ ഗയാ ഹൈ, ഇസലിയേ ഉസേ ബീചമേം വികല്പ ആതേ ഹീ രഹതേ ഹൈം. പരന്തു അംതരമേം ജോ അപനാ ഗുണ ഹൈ, ഉസ ഗുണ ദ്വാരാ പൂരേ ജ്ഞായകകോ ഗ്രഹണ കരനാ കി യഹ ജ്ഞാന ജിതനാ, വര്തമാന ജാനേ ഉതനാ ഹീ മൈം നഹീം ഹൂ , പരന്തു മൈം പൂര്ണ