൨൫൮
സമാധാനഃ- അംതര നിവൃത്തി മാനേ അംതരമേം അനേക ജാതകീ വികല്പകീ ജാലമേം രുകതാ ഹോ, അനേക ജാതകേ വികല്പമേം രുകതാ ഹോ, ഉസമേം-സേ സ്വയം ഛൂടകര ബാരംബാര ചൈതന്യ തരഫ ജാനാ, വഹ അംതര നിവൃത്തി ഹൈ. അനേക ജാതകീ ജാലമേം രുകതാ ഹോ, (ഉസമേംസേ ബാഹര നികലകര) ചൈതന്യ തരഫകാ വിചാര കരനാ, ചൈതന്യ തരഫ യഹ മൈം ഹൂ , ഐസേ അപനേകോ ഗ്രഹണ കരനാ. വികല്പകീ ജാലകീ പ്രവൃത്തി ആഡേ വഹ ബാര-ബാര ആതീ ഹൈ, ഇസലിയേ വഹ ഉസേ ഗൌണ ഹോ ജാതാ ഹൈ. ഇസലിയേ വികല്പകീ ജാലകീ പ്രവൃത്തി കമ കരകേ അപനീ ഓരകാ അഭ്യാസ ബഢായേ, വഹ അംതര നിവൃത്തി ഹൈ.
വാസ്തവിക നിവൃത്തി തോ സ്വയം ജ്ഞായകകാ ജ്ഞായകരൂപ പരിണമന ഹോ ജായ തോ വാസ്തവിക നിവൃത്തി ഹൈ. പരന്തു അന്യ വികല്പ കമ കരകേ ചൈതന്യ തരഫകാ അഭ്യാസ ബഢായേ തോ ഭീ അംതര നിവൃത്തി ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- ആപകേ പാസ-സേ യഹ മാര്ഗദര്ശന ബഹുത സുന്ദര മിലതാ ഹൈ കി അനുഭവ പൂര്വ കിസ പ്രകാര ആഗേ ബഢനാ, യഹ ബഹുത സുന്ദര രീത-സേ ആപസേ ഖ്യാലമേം ആതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- ന്യായ ഉതനാ ഗംഭീര ഔര ദൃഷ്ടാന്ത ഇതനാ സരല. പഹചാനമേം ആതാ ഹൈ, ഔര കഹ നഹീം സകതാ കി കൈസേ പഹചാനാ? സബ ഏക സരീഖേ ദിഖതേ ഹൈം ഫിര ഭീ കൈസേ അലഗ കരതാ ഹൈ?
സമാധാനഃ- ഉസകേ ലക്ഷണ-സേ പഹചാനാ ഐസാ കഹേ. പരന്തു ക്യാ ലക്ഷണ, വഹ കഹ നഹീം സകതാ. കിസീകീ ആവാജ പര-സേ (പഹചാന കരതാ ഹൈ). സബകേ ആവാജ ബാരീക ഹോ തോ ആവാജ പര-സേ കഹതാ ഹൈ കി യഹ ഫലാനാ മനുഷ്യ ഹൈ. ആവാജമേം ക്യാ ഫര്ക പഡാ ഉസേ കഹ നഹീം സകതാ ഹൈ. സ്വയം ജ്ഞാനമേം ഗ്രഹണ കര ലേതാ ഹൈ കി ഇസകീ ആവാജ യഹ ഹൈ, ഇസലിയേ യഹ മനുഷ്യ ഹൈ. ഇസ പ്രകാര സ്വയം ഗ്രഹണ കര ലേതാ ഹൈ. ഐസേ ലക്ഷണ-സേ രൂപീകോ പഹചാന ലേതാ ഹൈ.
പരന്തു അപനേ ജ്ഞാനലക്ഷണ-സേ ജ്ഞായകകോ പഹചാനനേമേം മുശ്കില പഡതീ ഹൈ. ഉസമേം ബിനാ വികല്പ, ബിനാ തര്ക പഹചാന ലേതാ ഹൈ, നിഃശംകപനേ പഹചാന ലേതാ ഹൈ. ബാരംബാര ചൈതന്യകാ അഭ്യാസ കരേ, ഉസമേം ഉലഝനമേം ന ആ ജായ, ഉസമേം ആകുലതാ ന ഹോ, പരന്തു ഭാവനാ രഖേ. ബഹുത ആകുലതാ കരേ കി ക്യോം ഹോതാ നഹീം? തോ ഉസേ ബഹുത ഉലഝന ഹോ തോ ആഗേ നഹീം ബഢ സകതാ. പരന്തു അമുക പ്രകാരകീ ഭാവനാ-സേ ആഗേ ബഢതാ ഹൈ. ഉലഝനമേം ആ ജായ തോ ദിക്കത ഹോ ജായ.
മുമുക്ഷുഃ- ഉലഝനമേം ന ആ ജായ. മാര്ഗ നികാലതാ ജായ.
സമാധാനഃ- മാര്ഗ നികാലതാ ജായ. ബാഹരകീ തകലീഫമേം-സേ ജൈസേ മാര്ഗ നികാലതാ ഹൈ, വൈസേ അംതരമേം സ്വയം രാസ്താ നികാലതാ ഹൈ. കോഈ വികല്പകീ ജാലമേം നഹീം ഉലഝകര സ്വയം രാസ്താ നികാലകര ചൈതന്യകാ അഭ്യാസ കൈസേ ബഢേ? ഇസ തരഹ സ്വയം രാസ്താ നികാലതാ ഹൈ.