സമാധാനഃ- രുചി ബദലേ തോ ഉപയോഗ ബദലേ. രുചി ഹോ തോ ഹീ ഉപയോഗ ബാഹര ജാതാ ഹോ വഹ (അന്ദര ആതാ ഹൈ). രുചി ബദലനീ. സബ അസാര ഹൈ. സാരഭൂത തത്ത്വ ഹോ തോ ഏക ചൈതന്യ ഹീ ഹൈ. സാരഭൂത തത്ത്വകോ ഗ്രഹണ കരനേകീ രുചി ഉത്പന്ന ഹോ തോ ഉപയോഗ പലടതാ ഹൈ. അനന്ത കാല-സേ സബ കിയാ ഹൈ ബാഹരകാ, പരന്തു അംതരമേം ദൃഷ്ടി നഹീം കീ ഹൈ. അംതര ദൃഷ്ടി കരേ, അംതരകീ രുചി കരേ തോ ഹീ ഉപയോഗ അപനീ ഓര ജാതാ ഹൈ.
മുമുക്ഷുഃ- ഉസകേ പഹലേ സിര്ഫ പാപമേം പഡേ ഹോ തോ കഷായകീ മന്ദതാ കരനീ, ഐസാ ഹോതാ ഹൈ യാ സീധീ രുചി പലട ജാതീ ഹൈ?
സമാധാനഃ- രുചി പലടേ തോ ഹീ കഷായകീ മന്ദതാ ഹോതീ ഹൈ. കഷായകീ മന്ദതാ തോ ബീചമേം (ഹോ ജാതീ ഹൈ). ജിസേ ആത്മാ തരഫകീ രുചി ഹോ, ഉസേ തീവ്ര കഷായ നഹീം ഹോതേ. ഉസകേ കഷായ മന്ദ പഡ ജാതേ ഹൈം. ഉസേ ജോ അന്ദര ആത്മാ തരഫ രുചി ജാഗേ, ഉസേ സര്വ കഷായ, രാഗ-ദ്വേഷ ആകുലതാ സബ ഫികാ പഡ ജാതാ ഹൈ.
ജിസേ അംതരകീ രുചി നഹീം ഹൈ, വഹ ബാഹര-സേ കഷായ കദാചിത മന്ദ കരേ യാ യഹ അച്ഛാ നഹീം ഹൈ, യേ ഹിതരൂപ നഹീം ഹൈ, ഐസേ ഓഘേ ഓഘേ കരേ, കഷായ ഫികേ പഡേ ഐസാ തോ ജീവനേ അനന്ത കാലമേം ബഹുത കിയാ ഹൈ. ശുഭഭാവ കിയേ ഹൈം. കഷായ ഫികേ കിയേ, ത്യാഗ കിയാ, ഉപവാസ കിയേ, മുനിപനാ ലിയാ. സബ ആത്മാകേ ലക്ഷ്യ വിഹീന ബഹുത ക്രിയാഏ കീ, ശുഭഭാവ കിയേ, സബ കിയാ, പരന്തു വഹ സബ ബിനാ ഏക അംകകേ ശൂന്യ ജൈസാ ഹുആ ഹൈ. ക്യോംകി ആത്മാ ക്യാ ഹൈ, ഉസ തരഫകീ രുചി ബിനാ കഷായ മന്ദ കരേ തോ ഉസേ കഹീം ധര്മകാ ലാഭ യാ സ്വഭാവ പ്രഗട നഹീം ഹോതാ. മാത്ര ബ ധതാ ഹൈ, പുണ്യ-സേ ദേവലോക മിലേ. തോ ദേവലോക-സേ കഹീം ഭവകാ അഭാവ നഹീം ഹോതാ. വൈസേ ദേവകേ ഭവ ജീവനേ അനന്ത കിയേ ഹൈം. ഉസമേം കഹീം ആത്മാ നഹീം ഹൈ. ദേവലോകമേം ഭീ ആകുലതാ ഹൈ.
ഇസലിയേ സമഝേ ബിനാ കഷായ മന്ദ കരനാ, (ഉസസേ) പുണ്യബന്ധ ഹോതാ ഹൈ. ഉസമേം-സേ കഹീം ആത്മാകീ പ്രാപ്തി നഹീം ഹോതീ. ആത്മാകീ പ്രാപ്തി തോ സ്വഭാവകേ ലക്ഷ്യ-സേ മൈം കൌന ഹൂ ? മേരാ ക്യാ സ്വരൂപ ഹൈ? ധര്മ കഹാ രഹാ ഹൈ? വഹ സബ വിചാര കരകേ നിര്ണയ കരേ, അംതരകീ രുചി കരേ തോ ധര്മ ഹോതാ ഹൈ. ബാഹരകേ കഷായ മാത്ര മന്ദ കരനേ-സേ ധര്മ ഹോതാ നഹീം. ഐസാ തോ ജീവനേ അനന്ത കാലമേം കഷായ മന്ദ കിയേ, ത്യാഗ കിയാ, സബ ബഹുത കിയാ ഹൈ. ഇസമേം സുഖ