୩୪୨
ସମାଧାନଃ- .. ଵହ ସ୍ଵଯଂ କର ସକତା ହୈ. ତୂ ଅପନୀ ଓର ଜା, ତେରୀ ମହିମା କର, ପରକୀ ମହିମା ଛୋଡ ଦେ, ତତ୍ତ୍ଵକା ଵିଚାର କର. ସ୍ଵଯଂ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରେ ତୋ ଅପନା ଉପାଦାନ ତୈଯାର ହୋ. ମୈଂ ଜ୍ଞାଯକ ହୂଁ. ପର ତରଫ-ସେ ଲଗନୀ ଛୋଡକର ସ୍ଵକୀ ଓର ଜାନା, ଵହ ଉସକା ପୁରୁଷାର୍ଥ ହୈ. କୈସେ କରନା? ସ୍ଵଯଂ ହୀ କରେ. ଉସକୀ ଵିଭାଵକୀ ମହିମା ଟୂଟ ଜାଯ, ବାହରକୀ ମହିମା ଟୂଟ ଜାଯ. ଅଂତରକୀ ମହିମା ପ୍ରଗଟ କରେ. ଵହ ସ୍ଵଯଂ କର ସକତା ହୈ. ଦେଵ-ଗୁରୁ-ଶାସ୍ତ୍ର. ଗୁରୁନେ ଜୋ ଉପଦେଶ ଦିଯା, ଉସ ଅନୁସାର ସ୍ଵଯଂକା ପରିଣମନ ହୋ ଜାନା ଔର ଐସା ପୁରୁଷାର୍ଥ କରନା, ତୋ ଅପନା ଉପାଦାନ ତୈଯାର ହୋ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଅଟକ କହାଁ ହୈ? ଇତନା ସୁନନେକେ ବାଦ ଭୀ ଉସକେ ଧ୍ଯାନମେଂ ମୈଂ ଜ୍ଞାଯକ ହୂଁ, ମୈଂ ଜ୍ଞାଯକ ହୂଁ, ଐସା ଵିକଲ୍ପମେଂ ଆତା ହୈ, ଫିର ଭୀ ଅଭୀ ଅଟକତା ହୈ କହାଁ?
ସମାଧାନଃ- ଵିକଲ୍ପ-ସେ ତୋ ଅଭୀ ଧୋଖନେରୂପ ହୈ. ଅଭୀ ଅନ୍ଦର ପରିଣତି ପ୍ରଗଟ କରନୀ ଚାହିଯେ. ଅଟକତା ହୀ ହୈ. ପରିଣତି ପ୍ରଗଟ ନହୀଂ ହୁଯୀ ହୈ ତୋ ଧୋଖନା ହୈ, ଜ୍ଞାଯକ ହୂଁ, ଜ୍ଞାଯକ ହୂଁ. ଦ୍ରଵ୍ଯ-ଗୁଣ-ପର୍ଯାଯକା ସ୍ଵରୂପ, ସ୍ଵପରପ୍ରକାଶକା ସ୍ଵରୂପ ଯଥାର୍ଥ ସମଝନା ଚାହିଯେ. ଅଭୀ ଵହ ସମଝତା ନହୀଂ ହୈ, ଯଥାର୍ଥ ଜ୍ଞାନ ନହୀଂ ହୈ, ଯଥାର୍ଥ ପ୍ରତୀତି ନହୀଂ ହୈ. ଭାଵନା ଯଥାର୍ଥ କରେ, ଵିକଲ୍ପ-ସେ ଭାଵନା କରେ, ପରନ୍ତୁ ଅଭୀ ଅଂତରମେଂ ପରିଣତି ପ୍ରଗଟ କରନୀ ହୈ. ଅଭୀ ଉସେ ଅନ୍ଦରମେଂ ବହୁତ କରନା ବାକୀ ରହ ଜାତା ହୈ. ଯଥାର୍ଥ ପ୍ରଗଟ ନହୀଂ ହୁଆ ହୈ. ରଟନା ହୋ ରହା ହୈ. ଅନ୍ଦର ତୈଯାରୀ, ଅପନୀ ମହିମା ପ୍ରଗଟ କରନେକୀ ଆଵଶ୍ଯକତା ହୈ. ତତ୍ତ୍ଵଵିଚାର କରକେ ଚୈତନ୍ଯକୋ କୈସେ ଗ୍ରହଣ କରନା? ଵହ ପୁରୁଷାର୍ଥ କରନେକୀ ଆଵଶ୍ଯକତା ହୈ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ..
ସମାଧାନଃ- ... ଈଧର ଆନା ଦୂସରୀ ବାତ ହୈ. ଗୁରୁଦେଵ ଭଗଵାନକେ ପାସ ଗଯେ, ଦିଵ୍ଯଧ୍ଵନି ସୁନତେ ହୈଂ. ... ଭଗଵାନକା ଦର୍ଶନ କରନେକେ ଲିଯେ ଆତେ ହୈଂ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ... ହମାରେ ସାମନେ ବୋଲତେ ଥେ କି ପୁରୁଷ ଦେହ ହୋ ତୋ ମୈଂ ଏକ ସୈକନ୍ଡ ଅଲଗ ନହୀଂ ରହତା. ଐସା ହମାରେ ସାମନେ ବୋଲେ ହୈଂ.
ସମାଧାନଃ- ... ଭାଵ ଦୂସରୀ ବାତ ହୈ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଆପନେ ବହୁତ ଖୁଲାସା କିଯା. ଆପନେ ଇତନେ କଲଶ ଚଢାଯେ, ବହୁତ ଖୁଲାସା ହୁଆ. ଆପକୀ ଘଣୀ କୃପା ହୁଯୀ.
ସମାଧାନଃ- ଆତ୍ମାକୋ ନ୍ଯାରା ବତାଯା. ନ୍ଯାରା ଆତ୍ମାକୋ ଗ୍ରହଣ କରେ ଔର ଦେଵ-ଗୁରୁ- ଶାସ୍ତ୍ରକୋ ହୃଦଯମେଂ ରଖେ ତୋ ଗୁରୁଦେଵକା ଯୋଗ ମିଲ ଜାତା ହୈ. ... ଜ୍ଞାଯକକୋ ଅଂତରମେଂ ଗ୍ରହଣ କରନେ-ସେ ଦେଵ-ଗୁରୁ-ଶାସ୍ତ୍ର ଭୀ ମିଲ ଜାତେ ହୈଂ. ଶୁଭଭାଵନା ଐସୀ ହୋତୀ ହୈ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- ଆପକା ଆଶୀର୍ଵାଦ ମିଲା ହମେଂ.
ସମାଧାନଃ- ଗୁରୁ ମିଲ ଜାତେ ହୈଂ.
ସମାଧାନଃ- .. ସ୍ଵଭାଵସେ ସାକ୍ଷୀ ହୈ. ଉସକା ଦ୍ରଵ୍ଯ, ଜ୍ଞାଯକକା ସ୍ଵଭାଵ ତୋ ସାକ୍ଷୀ