୧୧୦
ଐସେ ମୁମୁକ୍ଷୁକୋ ଭୀ ଐସା ହୋତା ହୈ କି ମୁଝେ ଆତ୍ମା ପ୍ରାପ୍ତ କରନା ହୈ, ଉସମେଂ ଦେଵ- ଗୁରୁ-ଶାସ୍ତ୍ରକେ ବିନା ମୁଝେ ନହୀଂ ଚଲେଗା. ମୈଂ ସାଥମେଂ ରଖତା ହୂଁ.
.. ଇସ ଦୁନିଯାକୋ ଭୂଲକର ଚୈତନ୍ଯକୀ ଦୁନିଯା ଔର ଦେଵ-ଗୁରୁ-ଶାସ୍ତ୍ରକୀ ଦୁନିଯା, ଉସେ ଯାଦ କରନେ ଜୈସା ହୈ, ଵହ ସ୍ମରଣମେଂ ରଖନେ ଜୈସା ହୈ. ଜଗତମେଂ ଦୂସରା କୁଛ ଵିଶେଷ ନହୀଂ ହୈ.
.. ଉସମେଂ-ସେ ଆକର ଵାଣୀ ବରସାଯେ. ଔର ତୀର୍ଥଂକର ଭଗଵାନକୀ ଵାଣୀ ନିରଂତର ବରସେ. ଗୁରୁଦେଵନେ ଭୀ ତୀର୍ଥଂକର ଭଗଵାନ ଜୈସା ହୀ କାମ ଅଭୀ କିଯା ହୈ. ଉନକୀ ଵାଣୀ ନିରଂତର ବରସତୀ ରହୀ, ବରସୋଂ ତକ.
ମୁମୁକ୍ଷୁଃ- .. ଆଲୋଚନାକା ପାଠ ବୋଲା ଥା.
ସମାଧାନଃ- ଆଚାର୍ଯଦେଵ ଖୁଦ କହତେ ହୈଂ ଔର ଗୁରୁଦେଵ ଆଲୋଚନା ପଢତେ ଥେ. ଗୁରୁଦେଵନେ ଉପଦେଶକୀ ଜମାଵଟ ବରସୋଂ ତକ କୀ ଥୀ. ହୃଦଯମେଂ ଵହ ରଖନେ ଜୈସା ହୈ. ଯେ ପୃଥ୍ଵୀକା ରାଜ ପ୍ରିଯ ନହୀଂ ହୈ, ପରନ୍ତୁ ତୀନ ଲୋକକା ରାଜ ପ୍ରିଯ ନହୀଂ ହୈ, ଵହ ସବ ମୁଝେ ତୁଚ୍ଛ ଲଗତା ହୈ. ଗୁରୁ-ଉପଦେଶକୀ ଜମାଵଟ ହୀ ମୁଝେ ମୁଖ୍ଯ ହୈ, କି ଜିସମେଂ-ସେ ଜ୍ଞାଯକ ପ୍ରଗଟ ହୋ. ଵହୀ ମୁଝେ ମୁଖ୍ଯ ହୈ. ବାକୀ ସବ ମୁଝେ ଜଗତମେଂ ତୁଚ୍ଛ ହୈ.
ଚତ୍ତାରୀ ମଂଗଲଂ, ଅରିହଂତା ମଂଗଲଂ, ସାହୂ ମଂଗଲଂ, କେଵଲିପଣତ୍ତୋ ଧମ୍ମୋ ମଂଗଲଂ. ଚତ୍ତାରୀ ଲୋଗୁତ୍ତମା, ଅରିହଂତା ଲୋଗୁତ୍ତମା, ସିଦ୍ଧା ଲୋଗୁତ୍ତମା, ସାହୂ ଲୋଗୁତ୍ତମା, କେଵଲିପଣତ୍ତୋ ଧମ୍ମୋ ଲୋଗୁତ୍ତମା.
ଚତ୍ତାରୀ ଶରଣଂ ପଵଜ୍ଜାମି, ଅରିହଂତା ଶରଣଂ ପଵଜ୍ଜାମି, ସିଦ୍ଧା ଶରଣଂ ପଵଜ୍ଜାମି, କେଵଲୀ ପଣତ୍ତୋ ଧମ୍ମୋ ଶରଣଂ ପଵଜ୍ଜାମି.
ଚାର ଶରଣ, ଚାର ମଂଗଲ, ଚାର ଉତ୍ତମ କରେ ଜେ, ଭଵସାଗରଥୀ ତରେ ତେ ସକଳ କର୍ମନୋ ଆଣେ ଅଂତ. ମୋକ୍ଷ ତଣା ସୁଖ ଲେ ଅନଂତ, ଭାଵ ଧରୀନେ ଜେ ଗୁଣ ଗାଯେ, ତେ ଜୀଵ ତରୀନେ ମୁକ୍ତିଏ ଜାଯ. ସଂସାରମାଂହୀ ଶରଣ ଚାର, ଅଵର ଶରଣ ନହୀଂ କୋଈ. ଜେ ନର-ନାରୀ ଆଦରେ ତେନେ ଅକ୍ଷଯ ଅଵିଚଲ ପଦ ହୋଯ. ଅଂଗୂଠେ ଅମୃତ ଵରସେ ଲବ୍ଧି ତଣା ଭଣ୍ଡାର. ଗୁରୁ ଗୌତମନେ ସମରୀଏ ତୋ ସଦାଯ ମନଵାଂଛିତ ଫଲ ଦାତା.