੨੩੯
ਤੋ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੇ ਸਾਥ ਏਕਤ੍ਵਕਾ ਅਨੁਭਵ ਕੈਸੇ ਕਰਤੀ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਵਹ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ- ਸੇ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੇ-ਸੇ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿਕੇ ਵਿਸ਼ਯਮੇਂ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਆਤਾ ਹੈ. ਬਾਕੀ ਸਰ੍ਵ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮੇਂ ਪਰ੍ਯਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯਮੇਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਸਰ੍ਵ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ- ਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਹੈ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ੍ਯਾਯਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੂਸਰੀ ਏਕ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਹੈ. ਸਰ੍ਵ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ੍ਯਾਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਸਰ੍ਵ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਸਰ੍ਵਥਾ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋ ਤੋ ਪਰ੍ਯਾਯ ਸ੍ਵਯਂ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਬਨ ਜਾਯ. ਸਰ੍ਵ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯਹਾਁ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਯਾਨੀ ਧ੍ਰੁਵ ਭਾਵ. ਯਹਾਁ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਯਾਨੀ ਧ੍ਰੁਵ ਭਾਵ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯ ਭਾਵ. ਐਸੇ ਦੋ ਭਾਵ ਲੇਨੇ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਧ੍ਰੁਵ ਭਾਵ ਤੋ ਵਹ ਅਕੇਲਾ ਧ੍ਰੁਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਧ੍ਰੁਵਕੋ ਉਤ੍ਪਾਦ-ਵ੍ਯਯਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਹੈ. ਉਤ੍ਪਾਦ-ਵ੍ਯਯ ਬਿਨਾਕਾ ਧ੍ਰੁਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਕੇਲਾ ਧ੍ਰੁਵ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ. ਉਤ੍ਪਾਦ-ਵ੍ਯਯਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਵਾਲਾ ਧ੍ਰੁਵ ਹੈ. ਕੋਈ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ-ਸੇ ਅਂਸ਼ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਏਕਦੂਸਰੇਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਰਖਤੇ ਹੈਂ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਹਲੇ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼-ਸੇ ਜਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਔਰ ਫਿਰ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼ਾਤਾ ਲਗਾਨੀ ਚਾਹਿਯੇ ਅਰ੍ਥਾਤ ਧ੍ਰੁਵ ਧ੍ਰੁਵ-ਸੇ ਹੈ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯ-ਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਅਥਵਾ ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰ੍ਯਾਯ-ਸੇ ਹੈ ਔਰ ਧ੍ਰੁਵ- ਸੇ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ਤਾ ਸਿਦ੍ਧ ਕਰਕੇ, ਫਿਰ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼ਤਾ ਅਰ੍ਥਾਤ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਹੈ ਔਰ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੀ ਹੈ, ਐਸੇ ਲੇਨਾ ਚਾਹਿਯੇ? ਐਸਾ ਸਮਝਨਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਦੋਸ਼ ਆਤਾ ਹੈ?
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਪਹਲੇ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਔਰ ਫਿਰ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼. ਜੋ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸਮਝੇ ਉਸੇ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਪਹਲੇ ਸਮਝਨੇਮੇਂ ਪਹਲਾ-ਬਾਦਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਯਥਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥਮੇਂ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਜੋ ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਸਮਝੇ, ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼ ਹੋਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਅਕੇਲਾ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਪਹਲੇ ਸਮਝੇ ਔਰ ਫਿਰ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼ (ਸਮਝੇ), ਵਹ ਤੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੀ ਏਕ ਰੀਤ ਹੈ. ਅਨਾਦਿ ਕਾਲ-ਸੇ ਤੂਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਐਸੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰ. ਪਹਲੇ ਤੂ ਯਥਾਰ੍ਥ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰ, ਐਸਾ ਸਬ ਕਹਨੇਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤੂ ਪਹਲੇ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਪਹਚਾਨ. ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਪਹਚਾਨਕੇ ਸਾਥ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼ ਕ੍ਯਾ ਹੈ, ਵਹ ਉਸਕੇ ਸਾਥ ਆ ਹੀ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਦਿ ਅਕੇਲਾ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਆਯੇ ਤੋ ਵਹ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਯਥਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਅਕੇਲਾ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਹੈ, ਵਹ ਏਕਾਨ੍ਤ ਹੋ ਗਯਾ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਹ ਏਕਾਨ੍ਤ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕਾ ਕਹਨਾ ਯਹ ਹੈ ਕਿ ਸਮਝਨੇਮੇਂ ਪਹਲੇ ਨਿਰਪੇਕ੍ਸ਼ ਔਰ ਬਾਦਮੇਂ ਸਾਪੇਕ੍ਸ਼, ਐਸੇ ਸਮਝਨਮੇਂ ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਡਤੇ ਹੈਂ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਤੋ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥ ਹੀ ਹੈਂ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਦੋਨੋਂ ਸਾਥ ਹੈਂ. ਸਮਝਨੇਮੇਂ (ਆਗੇ-ਪੀਛੇ) ਹੋਤਾ ਹੈ.