੨੩੯
ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਜੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਜਾਨ ਰਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਕ੍ਸ਼ਣ-ਕ੍ਸ਼ਣਮੇਂ ਸਬਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਭਾਵ ਚਲੇ ਗਯੇ ਉਨ ਭਾਵੋਂਕਾ ਭੀ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਸਬਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਜ੍ਞੇਯਕਾ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿਵਾਨ ਕੌਨ ਹੈ? ਉਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਯਹ ਜਾਨਾ, ਵਹ ਜਾਨਾ ਐਸੇ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਕੇ ਅਖਣ੍ਡ ਜ੍ਞਾਨ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ. ਪਰ੍ਯਾਯ-ਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਲਕ੍ਸ਼ਣ-ਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਪਰ੍ਯਾਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਛੋਡਕਰ ਜ੍ਞਾਨ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰ.
ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਬਹੁਤ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ ਔਰ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਪਰਮ ਉਪਕਾਰ ਹੈ. ਇਸ ਪਂਚਮ ਕਾਲਮੇਂ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਜਨ੍ਮ ਹੁਆ ਔਰ ਸਬਕੋ ਤਾਰਨੇਕਾ ਗੁਰੁਦੇਵਕਾ ਮਹਾਨ ਨਿਮਿਤ੍ਤਤ੍ਵ ਥਾ. ਉਨਕੀ ਵਾਣੀ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵ ਥੀ. ਉਨਕੀ ਵਾਣੀਕੇ ਪੀਛੇ ਪੂਰਾ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਮਾਰ੍ਗ, ਆਤ੍ਮਾ-ਅਦਭੁਤ ਆਤ੍ਮਾ ਦਿਖੇ ਐਸੀ ਉਨਕੀ ਵਾਣੀ ਥੀ. ਸਬ ਉਨ੍ਹੋੇਂਨੇ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ. ਵਸ੍ਤੁ ਸ੍ਥਿਤਿਕੇ ਚਾਰੋਂ ਤਰਫਕੇ ਪਹਲੂ ਉਨ੍ਹੋਂਨੇ ਸਮਝਾਯੇ ਹੈੈਂ. ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਕੈਸੇ ਹੋ? ਸਾਧਕ ਦਸ਼ਾ ਕ੍ਯਾ? ਦ੍ਰਵ੍ਯਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕ੍ਯਾ? ਪਰ੍ਯਾਯ ਕ੍ਯਾ? ਗੁਣ ਕ੍ਯਾ? ਸਬ ਗੁਰੁਦੇਵਨੇ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ- ... ਐਸਾ ਕੈਸਾ ਹੈ? ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕੈਸਾ ਹੈ? ਯਹ ਸਬ ਵਿਚਾਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਵਿਚਾਰ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਯਹ ਸਬ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ, ਬਾਰਂਬਾਰ-ਬਾਰਂਬਾਰ ਇਸਕਾ ਮਨਨ, ਚਿਂਤਵਨ, ਆਤ੍ਮਾਕੇ ਬਿਨਾ ਉਸਕੋ ਚੈਨ ਨ ਪਡੇ, ਮੈਂ ਆਤ੍ਮਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰੁਁ? ਵਿਭਾਵਮੇਂਂ ਰਸ ਨਹੀਂ ਲਗੇ ਔਰ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ ਰਸ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸੀ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਤੈਯਾਰੀ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸੀ ਪਾਤ੍ਰਤਾ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਤਬ ਵਹ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤਰਫ ਜਾ ਸਕਤਾ ਹੈ.
ਅਨਾਦਿ ਕਾਲ-ਸੇ ਵਿਭਾਵਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਸਬਕੁਛ ਮਾਨਾ ਹੈ ਔਰ ਬਾਹ੍ਯ ਕ੍ਰਿਯਾਮੇਂ ਧਰ੍ਮ ਮਾਨ ਲਿਯਾ ਹੈ. ਔਰ ਸ਼ੁਭਭਾਵ-ਸੇ ਤੋ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਸ੍ਵਰ੍ਗ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਆਤ੍ਮ ਸ੍ਵਰੂਪ, ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਤੋ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ- ਸੇ ਤੋ ਪੁਣ੍ਯਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਉਸਸੇ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਤੋ ਸ਼ੁਭਭਾਵ-ਸੇ ਭੀ ਭਿਨ੍ਨ ਹੈ. ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਦੇਵ-ਗੁਰੁ-ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕੀ ਮਹਿਮਾ ਸਬ ਆਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਭ ਪਰਿਣਾਮ ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਹੋਨੀ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ, ਉਸਕਾ ਚਿਂਤਵਨ, ਮਨਨ ਨਿਰਂਤਰ ਐਸਾ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਤੋ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋ ਸਕਤੀ ਹੈ. ਮੈਂ ਉਸਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ. ਮੈਂ ਭਿਨ੍ਨ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਭੀਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਪਹਲੇ ਤੋ ਵਹ ਵਿਚਾਰ ਕਰਤਾ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸਾ ਭੀਤਰਮੇਂ- ਸੇ ਹੋਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਸ੍ਵਭਾਵਮੇਂ-ਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਪ੍ਰਜ੍ਞਾ-ਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਔਰ ਪ੍ਰਜ੍ਞਾ-ਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸਾ ਹੋਨੇ-ਸੇ ਉਸਕੋ ਨਿਰ੍ਵਿਕਲ੍ਪ ਸ੍ਵਾਨੁਭੂਤਿ ਹੋ ਸਕਤੀ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਉਸਕਾ ਮਨਨ, ਮੈਂ ਨ੍ਯਾਰਾ ਚੈਤਨ੍ਯ ਹੂਁ, ਸ਼ਰੀਰ ਭੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਵਿਭਾਵ ਭੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਭਿਨ੍ਨ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪਹਚਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ.
ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਯੇ ਸਬ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂ ਜਾਯਗਾ. ਯੇ ਤੋ ਵਿਕਲ੍ਪਮੇਂਂ ਆਯਗਾ.