ముముక్షుః- పరమ ఉపకారీ, పరమ పవిత్ర ఆత్మా, పరమ పూజ్య భగవతీ మాతానీ పవిత్ర సేవామాం. హే భగవతీ మాతా! ఆ భరత సదాయ ఆపనా దర్శన కరవా ఖూబ-ఖూబ ఉత్సుక రహతా హై. యహ జీవ ఆపకే ముఖ-సే ధర్మకే దో శబ్ద సుననేకే లియే అత్యంత తరసతా రహతా హై. ఆపకీ ములాకాతకే వక్త ఖడే హోనేకా మన నహీం హోతా. హమారా ప్రేమ అతి భావావేశమేం ఆపకో దర్శా నహీం సకతే. నేత్ర అశ్రు-సే భర జాతే హైం. ఇసలియే ఆజ అత్యంత గదగదిత హోకర మేరే భావావేశకో ఇస పత్ర ద్వారా దర్శాయే బినా రహ నహీం సకతా.
పూజ్య గురుదేవ ద్వారా జో అపూర్వ ప్రేమ జ్ఞానీ భగవంతోంకే ప్రతి ప్రగట హుఆ హై, వహ అబ హృదయకే పాతాలకో తోడకర బాహర ఆయా హై. లాచార హూఁ, భగవంత! మైం లాచార హూఁ. మైం కోఈ అవజ్ఞా, అవినయ కరతా హోఊఁ తో హాథ జోడకర ప్రథమ హీ క్షమాయాచనా కరతా హూఁ.
ఐసే తో ఆశ్చర్య జైసా హై కి మన-సే తో సదా హీ ఆపకో సాక్షాత దండవత ప్రణామ హీ హోతే హైం. పూజ్య గురుదేవకీ సాతిశయతా యుక్త వాణీ-సే మోహకీ కేలేకే వృక్షకీ పుష్ట హుయీ గాఁఠ ఇతనీ కమజోర హోనే లగీ హై కి అహంకార, అభిమాన, ఘమండ ఇత్యాది సబ మేరేమేం చూర-చూర హో రహే హైం. ఇసలియే తనకర చలనేకీ శక్తి వహాఁ సోనగఢమేం కహాఁ హై? జ్ఞానియోంకే చరణోంమేం ఛోటే పిల్లకీ భాఁతి లోట లూఁ, ఐసే భావ నిరంతర వేదనమేం ఆతే హైం. కమాల హై, మాతా!
ధన్య హో మాతా! చౌదహ బ్రహ్మాణ్డకే అనన్తా అనన్త జీవ సుఖకే నామ పర జో సరాసర దుఃఖ భోగతే హైం, ఐసేమేం ఆప స్వ బ్రహ్మాణ్డమేం ఆనన్దకీ ఘూంట పీ రహే హో. జో అనన్త జీవ నహీం కర సకే, ఉస కార్యకో ఆపనే సహజ సాధ్య కియా. పూజ్య గురుదేవ తో కహతే థే కి ఆపకో ఐసీ స్వరూపధారా వర్తతీ హై కి యది ఆపకా పురుషకా దేహ హోతా తో భావలింగీ సన్త బనకర వనమేం విచరతే హోతే. అహో..! ఆపకీ యహ స్వానుభవ దశాకే ప్రేమీ, హమేం అత్యంత ప్రేమ ప్రగట హోతా హై.
ఏక స్త్రీ పర్యాయ హోనేకే బావజూద గజబ పురుషార్థకా ప్రారంభ కియా హై. పురుష నామ ధారణ కరనేవాలే హమకో అత్యంత-అత్యంత ధిక్కార ఉత్పన్న హోతా హై కి ఐసా నామ ధారణ కరనేకే లాయక హమ వాస్తవమేం నహీం హై. జగతకీ రచనా భీ, మాతా! అహో! భగవతీ మాతా! కితనీ విచిత్ర హై కి జిన్హేం అణుమాత్ర నహీం చాహియే, ఉనకే ఆఁగనమేం పుదగలోంకే ఠాఠకీ రచనా