કર્યું, તે જીવ (ધનિ ધન્ય હૈં) ઘણા ધન્યવાદને પાત્ર છે; અને
(તિનહી) તેવા જ જીવોએ (અનાદિ) અનાદિકાળથી ચાલ્યું
આવતું (પંચ પ્રકાર) પાંચ પ્રકારના પરિવર્તનરૂપ (ભ્રમણ)
સંસારમાં રખડવાનું (તજી) છોડી દઈને (વર) ઉત્તમ (સુખ) સુખ
(લિયા) પ્રાપ્ત કર્યું છે.
ત્રણે કાળના પર્યાયો સહિત એક સાથે, સ્વચ્છ અરીસાના
દ્રષ્ટાંતે
મોક્ષદશાને પામ્યા છે તથા તે દશા ત્યાં રહેલાં અન્ય સિદ્ધ-
મુક્ત જીવોની માફક અનંત અનંતકાળ
વગેરેમાં જરાપણ બાધા આવતી નથી. આ પુરુષપર્યાય પામીને
જે જીવોએ આ શુદ્ધ ચૈતન્યની પ્રાપ્તિરૂપ કાર્ય કર્યું છે તે જીવો
સંસારના કારણોનો સર્વથા નાશ કર્યો તે ફરી અવતાર-જન્મ ધારણ
કરે નહિ. અથવા જેમ માખણમાંથી ઘી થયા પછી ફરીને ઘીનું
માખણ થાય નહિ તેમ આત્માની સંપૂર્ણ પવિત્રતારૂપ અશરીર
મોક્ષદશા (પરમાત્મપદ) પ્રગટ કર્યા પછી તેમાં કદી અશુદ્ધતા
આવતી નથી-સંસારમાં ફરી આવવું પડતું નથી.